Przejdź do zawartości

Mięsień uszny tylny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mięsień uszny tylny
Mięsień uszny tylny oznaczony na czerwono.
Mięsień uszny tylny podpisany auricularis posterior.

Mięsień uszny tylny (łac. musculus auricularis posterior) – w anatomii człowieka parzysty, podłużny mięsień wyrazowy głowy, należący do mięśni małżowiny usznej[1]. Przyczepia się do kresy karkowej górnej i wyrostka sutkowatego kości skroniowej, następnie biegnie do przodu i kończy się w tylnej ścianie małżowiny usznej. Unerwiony jest przez nerw uszny tylny (od nerwu twarzowego). Jest mięśniem szczątkowym, zmiennym, słabym i bez większego znaczenia czynnościowego (może pociągać ucho do góry i do tyłu)[1][2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 756–773, ISBN 978-83-200-4323-5.
  2. Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 3, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 75, ISBN 978-83-66548-16-9.