Przejdź do zawartości

Michał Romanow (1798–1849)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michał Pawłowicz Romanow
Ilustracja
Wielki Książę Michał Pawłowicz na portrecie George’a Dawe’a (1829)
wielki książę
Dynastia

Romanowowie

Data i miejsce urodzenia

8 lutego 1798
Petersburg

Data i miejsce śmierci

9 września 1849
Warszawa

Ojciec

Paweł I Romanow

Matka

Maria Romanowa (Zofia Dorota Wirtemberska)

Żona

Helena Romanowa (Charlotta Wirtemberska)

Dzieci

Maria,
Elżbieta,
Katarzyna,
Aleksandra,
Anna

Odznaczenia
Order św. Andrzeja (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie) Order św. Jerzego II klasy (Imperium Rosyjskie) Broń Świętego Jerzego Order Świętego Włodzimierza I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Orła Białego Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Polski Znak Honorowy (Virtuti Militari) Medal za Wojnę Turecką 1828-1829 Komandor Honoru i Dewocji (ius patronatus) – Zakon Maltański (SMOM) Order Ludwika (Hesja) Order Sokoła Białego (Saksonia-Weimar) Order Wierności (Badenia) Krzyż Wielki Cesarskiego Orderu Świętego Benedykta z Aviz Order Królewski Serafinów (Szwecja) Order Ducha Świętego (Francja) Order Złotego Runa (Hiszpania) Order św. Huberta (Bawaria) Order Orła Czarnego (Prusy) Krzyż Wielki Orderu Orła Czerwonego (Prusy) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Lwa Niderlandzkiego (Holandia) Krzyż Wielki Orderu Korony Wirtemberskiej Krzyż Wielki Orderu Świętego Stefana Najwyższy Order Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (Order Annuncjaty)

Michał Pawłowicz Romanow (ur. 28 stycznia?/8 lutego 1798 w Petersburgu, zm. 9 września 1849 w Warszawie) – wielki książę Rosji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był czwartym synem a dziesiątym dzieckiem cara Pawła I oraz jego żony Zofii Doroty Wirtemberskiej.

Rezydował w zbudowanym w latach 1819-1825 według projektu Carla Rossiego Pałacu Michajłowskim, który obecnie jest siedzibą Muzeum Rosyjskiego

19 lutego 1824 poślubił księżniczkę Charlottę Wirtemberską, która przeszła na wiarę prawosławną i przyjęła imię Elena Pawłowna. Para miała pięć córek:

Zmarł podczas pobytu w Warszawie, w Belwederze[1].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kirył Sokoł, Aleksander Sosna: Cerkwie w centralnej Polsce 1815–1915. Białystok: Fundacja Sąsiedzi, 2011, s. 175. ISBN 978-83-931480-2-8.
  2. Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 285.
  3. Federico Bona: I Cavalieri dell'Ordine Supremo del Collare o della Santissima Annunziata. [w:] Blasonario subalpino [on-line]. (wł.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]