Nierówność Lubella-Yamamoto-Meshalkina
Nierówność Lubella-Yamamoto-Meshalkina (ang. Lubell-Yamamoto-Meshalkin Inequality, LYM Inequality[1][2]) – nierówność kombinatoryczna ograniczająca maksymalną liczność rodziny zbiorów, w której żaden zbiór nie jest podzbiorem innego. Nierówność ta stanowi twierdzenie silniejsze od twierdzenia Spernera i jest często wykorzystywana do jego udowodnienia[3].
Nierówność LYM została udowodniona niezależnie przez Yamamoto (1954), Meshalkina (1963) i Lubella (1966)[1][3].
Twierdzenie
[edytuj | edytuj kod]Niech będzie zbiorem -elementowym, a rodziną Spernera podzbiorów zbioru czyli taką rodziną zbiorów, że żaden z nich nie jest zawarty w innym. Wówczas zachodzi nierówność[2][3]
. |
Alternatywnie, jeśli oznaczymy przez liczbę zbiorów -elementowych w to spełniona jest nierówność[1][2]
. |
Dowód[1]
[edytuj | edytuj kod]Niech Zauważmy, że jest dokładnie permutacji elementów zbioru Powiemy, że taka permutacja zaczyna się od jeśli pierwszych elementów tej permutacji stanowi permutację zbioru
Niech będzie zbiorem permutacji zaczynających się od Wówczas pierwszych elementów permutacji możemy ustawić na sposobów, a pozostałe elementów na sposobów. Zatem z reguły mnożenia
Ponieważ żaden ze zbiorów nie jest zawarty w innym, zbiory są rozłączne. Wobec tego
. |
Dzieląc powyższą nierówność obustronnie przez , z definicji współczynnika dwumianowego otrzymujemy
, |
co stanowi tezę w pierwszej postaci. Druga postać tezy wynika wprost z tego, że
. |
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Ian Anderson , Combinatorics of finite sets, Oxford University Press, 1989, s. 2-3, ISBN 978-0-19-853367-2 (ang.).
- ↑ a b c Tran Dan Thu , On Local LYM Identities, „Annals of Combinatorics”, 17 (4), 2013, s. 755–763, DOI: 10.1007/s00026-013-0205-6, ISSN 0218-0006 [dostęp 2024-02-29] (ang.).
- ↑ a b c Witold Lipski , Wiktor Marek , Analiza kombinatoryczna, t. 59, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1986 (Biblioteka Matematyczna), s. 188-189, ISBN 978-83-01-04972-0 (pol.).