Przejdź do zawartości

Nina Gruzincewa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nina Gruzincewa
Нина Грузинцева
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Nina Aleksandrowna Gruzincewa

Data i miejsce urodzenia

7 kwietnia 1934
Leningrad

Data i miejsce śmierci

17 listopada 2021
Nowogród Wielki

Wzrost

168 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Mistrzostwa świata
złoto Praga 1958 K-2 500 m
Mistrzostwa Europy
złoto Gandawa 1957 K-2 500 m
złoto Poznań 1961 K-2 500 m
złoto Poznań 1961 K-4 500 m
srebro Duisburg 1959 K-2 500 m
srebro Poznań 1961 K-1 500 m
Odznaczenia
Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina” Medal „Weteran pracy” Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Nina Aleksandrowna Gruzincewa (ros. Нина Александровна Грузинцева; ur. 7 kwietnia 1934 w Leningradzie, zm. 17 listopada 2021 w Nowogrodzie Wielkim[1][2]) – rosyjska kajakarka, mistrzyni świata i trzykrotna mistrzyni Europy, olimpijka. W imprezach międzynarodowych startowała jako reprezentantka Związku Radzieckiego.

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Zdobyła złoty medal w wyścigu kajaków dwójek (K-2) na dystansie 500 metrów na mistrzostwach Europy w 1957 w Gandawie (płynęła w parze z Niną Konistiapiną)[3]. Startując w parze z Mariją Szubiną zwyciężyła w tej konkurencji na mistrzostwach świata w 1958 w Pradze[4] i srebrny medal na mistrzostwach Europy w 1959 w Duisburgu (wyprzedziła je tylko inna osada radziecka Jelizawieta Kisłowa i Antonina Sieriedina)[5].

Zdobyła trzy medale na dystansie 500 metrów na mistrzostwach Europy w 1961 w Poznaniu: złote w konkurencji dwójek (razem z Ludmiłą Chwiedosiuk) i czwórek (K-4) (w osadzie radzieckiej płynęły również: Chwiedosiuk, Sieriedina i Nadieżda Lewczenko) oraz srebrny w konkurencji jedynek (K-1) (za Sieriediną, a przed Else-Marie Lindmark ze Szwecji)[6].

Wystąpiła w wyścigu dwójek na 500 metrów, wraz z Sieriediną, na igrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio, zajmując w finale 4. miejsce[1].

Była mistrzynią ZSRR w sztafecie jedynek 4 × 500 metrów w 1956, 1959, 1961, 1963 i 1964, w dwójkach na 500 metrów w latach 1955 i 1959–1964 oraz w czwórkach na 500 metrów w 1960, 1962, 1963, 1965, 1967 i 1968[7].

Po zakończeniu wyczynowego uprawiania sportu była trenerką w Nowogrodzie, działaczką sportową i sędzią sportowyym[2].

W 1962 otrzymała tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR. Została odznaczona medalem jubileuszowym „Za Dzielną Pracę. Dla Upamiętnienia 100-lecia Narodzin Włodzimierza Iljicza Lenina” i medalem „Weteran pracy”[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Nina Gruzintseva [online], olympedia.org [dostęp 2022-06-22] (ang.).
  2. a b c Грузинцева Нина Александровна [online], sport-strana.ru [dostęp 2022-06-22] (ros.).
  3. 1957 ECh Gent, BEL [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-06-22] (ang.).
  4. 1958 WCh Prague, TCH [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-06-22] (ang.).
  5. 1959 ECh Duisburg, GER [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-06-22] (ang.).
  6. 1961 ECh Poznan, POL [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-04-28] (ang.).
  7. Чемпионы Советского Союза [online], Яндекс словари [dostęp 2022-06-26] [zarchiwizowane z adresu 2014-04-27] (ros.).