Nina Gruzincewa
Pełne imię i nazwisko |
Nina Aleksandrowna Gruzincewa | |||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
7 kwietnia 1934 | |||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci |
17 listopada 2021 | |||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
168 cm | |||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||||||||
Nina Aleksandrowna Gruzincewa (ros. Нина Александровна Грузинцева; ur. 7 kwietnia 1934 w Leningradzie, zm. 17 listopada 2021 w Nowogrodzie Wielkim[1][2]) – rosyjska kajakarka, mistrzyni świata i trzykrotna mistrzyni Europy, olimpijka. W imprezach międzynarodowych startowała jako reprezentantka Związku Radzieckiego.
Kariera sportowa
[edytuj | edytuj kod]Zdobyła złoty medal w wyścigu kajaków dwójek (K-2) na dystansie 500 metrów na mistrzostwach Europy w 1957 w Gandawie (płynęła w parze z Niną Konistiapiną)[3]. Startując w parze z Mariją Szubiną zwyciężyła w tej konkurencji na mistrzostwach świata w 1958 w Pradze[4] i srebrny medal na mistrzostwach Europy w 1959 w Duisburgu (wyprzedziła je tylko inna osada radziecka Jelizawieta Kisłowa i Antonina Sieriedina)[5].
Zdobyła trzy medale na dystansie 500 metrów na mistrzostwach Europy w 1961 w Poznaniu: złote w konkurencji dwójek (razem z Ludmiłą Chwiedosiuk) i czwórek (K-4) (w osadzie radzieckiej płynęły również: Chwiedosiuk, Sieriedina i Nadieżda Lewczenko) oraz srebrny w konkurencji jedynek (K-1) (za Sieriediną, a przed Else-Marie Lindmark ze Szwecji)[6].
Wystąpiła w wyścigu dwójek na 500 metrów, wraz z Sieriediną, na igrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio, zajmując w finale 4. miejsce[1].
Była mistrzynią ZSRR w sztafecie jedynek 4 × 500 metrów w 1956, 1959, 1961, 1963 i 1964, w dwójkach na 500 metrów w latach 1955 i 1959–1964 oraz w czwórkach na 500 metrów w 1960, 1962, 1963, 1965, 1967 i 1968[7].
Po zakończeniu wyczynowego uprawiania sportu była trenerką w Nowogrodzie, działaczką sportową i sędzią sportowyym[2].
W 1962 otrzymała tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR. Została odznaczona medalem jubileuszowym „Za Dzielną Pracę. Dla Upamiętnienia 100-lecia Narodzin Włodzimierza Iljicza Lenina” i medalem „Weteran pracy”[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Nina Gruzintseva [online], olympedia.org [dostęp 2022-06-22] (ang.).
- ↑ a b c Грузинцева Нина Александровна [online], sport-strana.ru [dostęp 2022-06-22] (ros.).
- ↑ 1957 ECh Gent, BEL [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-06-22] (ang.).
- ↑ 1958 WCh Prague, TCH [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-06-22] (ang.).
- ↑ 1959 ECh Duisburg, GER [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-06-22] (ang.).
- ↑ 1961 ECh Poznan, POL [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-04-28] (ang.).
- ↑ Чемпионы Советского Союза [online], Яндекс словари [dostęp 2022-06-26] [zarchiwizowane z adresu 2014-04-27] (ros.).
- Rosyjscy kajakarze
- Radzieccy kajakarze
- Radzieccy olimpijczycy
- Kajakarze na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1964
- Odznaczeni Medalem Jubileuszowym „Za Dzielną Pracę. Dla Upamiętnienia 100-lecia Narodzin Włodzimierza Iljicza Lenina”
- Odznaczeni Medalem „Weteran pracy”
- Zasłużeni Mistrzowie Sportu ZSRR
- Ludzie urodzeni w Petersburgu
- Urodzeni w 1934
- Zmarli w 2021