Przejdź do zawartości

Ons Jabeur

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ons Jabeur
‏أنس جابر‎
Ilustracja
Ons Jabeur, 2018
Państwo

 Tunezja

Data i miejsce urodzenia

28 sierpnia 1994
Kasr Hallal

Wzrost

167 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Issam Jellali

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

5 WTA, 11 ITF

Najwyżej w rankingu

2 (27 czerwca 2022)

Australian Open

QF (2020)

Roland Garros

QF (2023, 2024)

Wimbledon

F (2022, 2023)

US Open

F (2022)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0 WTA, 1 ITF

Najwyżej w rankingu

116 (3 lutego 2020)

Australian Open

3R (2020)

Wimbledon

1R (2019)

US Open

2R (2019)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Tunezja
Igrzyska afrykańskie
złoto Maputo 2011 gra pojedyncza
złoto Maputo 2011 gra drużynowa
srebro Maputo 2011 gra podwójna
Igrzyska panarabskie
złoto Doha 2011 gra drużynowa
brąz Doha 2011 gra podwójna
Igrzyska śródziemnomorskie
złoto Mersin 2013 gra podwójna

Ons Jabeur (arab. ‏أنس جابر‎, Uns Ǧābir; ur. 28 sierpnia 1994 w Kasr Hallal) – tunezyjska tenisistka, finalistka Wimbledonu 2022 i 2023 oraz US Open 2022 w grze pojedynczej kobiet, mistrzyni juniorskiego French Open 2011, medalistka igrzysk afrykańskich, igrzysk panarabskich i igrzysk śródziemnomorskich. Pierwsza tenisistka z Afryki, która w erze open awansowała do finału wielkoszlemowego turnieju w grze pojedynczej[1].

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

W 2010 roku w juniorskim French Open doszła do finału gry pojedynczej, przegrywając z Ukrainką Eliną Switoliną 2:6, 5:7. W tym samym roku dotarła do półfinału US Open, ulegając Julii Putincewej. Podczas French Open 2011 odniosła pierwsze zwycięstwo wielkoszlemowe, pokonując w finale Mónicę Puig.

Pod koniec 2018 doszła do finału zawodów rangi WTA Premier w Moskwie, pokonując po drodze między innymi Sloane Stephens.

W 2021 roku osiągnęła finał turnieju kategorii WTA 250 w Charleston, w którym przegrała z Astrą Sharmą 6:2, 5:7, 1:6. W Birmingham awansowała do finału zarówno w grze pojedynczej, jak i w grze podwójnej. W singlu pokonała w meczu mistrzowskim Darję Kasatkinę 7:5, 6:4, a w deblu razem z Ellen Perez uległy parze Marie BouzkováLucie Hradecká 4:6, 6:2, 8–10. W październiku zagrała w finale zawodów w Chicago, w którym przegrała 6:3, 3:6, 0:6 z Garbiñe Muguruzą.

W sezonie 2022 zanotowała finał turnieju w Charleston, ulegając w nim Belindzie Bencic 1:6, 7:5, 4:6. Zwyciężyła w zawodach kategorii WTA 1000 w Madrycie, gdzie wygrała w meczu mistrzowskim z Jessicą Pegulą 7:5, 0:6, 6:2. W finale zawodów tej samej rangi w Rzymie przegrała z Igą Świątek 2:6, 2:6. Ponadto wygrała turniej na kortach trawiastych w Berlinie, gdzie w finale pokonała Bencic po kreczu Szwajcarki przy stanie 6:3, 2:1. Na kortach Wimbledonu osiągnęła finał, w którym przegrała 6:3, 2:6, 2:6 z Jeleną Rybakiną. Kolejny wielkoszlemowy finał zanotowała w US Open, jednak przegrała w nim 2:6, 6:7(5) z Igą Świątek.

W 2023 roku dotarła do meczu finałowego zawodów w Charleston, w którym pokonała Bencic 7:6(6), 6:4. W lipcu ponownie osiągnęła finał Wimbledonu, tym razem przegrywając w nim z Markétą Vondroušovą 4:6, 4:6. We wrześniu osiągnęła finał turnieju w Ningbo, w którym pokonała Dianę Sznajder 6:2, 6:1.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Ons Jabeur jest córką Ridhy Jabeura oraz Samiry Hachfi. Ma siostrę Yasmine i dwóch braci Hatema i Marwena. Treningi tenisowe rozpoczęła w wieku 6 lat. Interesuje się piłką nożną oraz muzyką.

W 2015 roku wyszła za mąż za Karima Kamouna, który od połowy 2017 roku jest jej trenerem przygotowania fizycznego[2].

Historia występów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A 1R A Q3 1R 1R QF 3R A 2R 2R 0 / 7 8 – 7
French Open A A Q2 A Q1 Q2 A 3R Q2 1R 4R 4R 1R QF 0 / 6 12 – 6
Wimbledon A A A Q1 Q3 A Q1 1R 2R 1R NH QF F F 0 / 6 17 – 6
US Open A A A Q1 1R Q1 Q1 2R 1R 3R 3R 3R F 4R 0 / 8 16 – 8
Ranking na koniec roku 601 1209 264 139 146 210 193 88 62 77 31 10 2 6 0 / 27 53 – 27

Występy w grze podwójnej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A A 3R 2R A A A 0 / 2 3 – 2
French Open A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
Wimbledon A A A A A A A A A 1R NH A A A 0 / 1 0 – 1
US Open A A A A A A A A A 2R A A A A 0 / 1 1 – 1
Ranking na koniec roku 778 835 179 215 160 258 532 0 / 4 4 – 4

Występy w grze mieszanej

[edytuj | edytuj kod]

Ons Jabeur nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 13 (5–8)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 20 października 2018 Moskwa Twarda (hala) Rosja Darja Kasatkina 6:2, 6:7(3), 4:6
Finalistka 2. 18 kwietnia 2021 Charleston Ceglana Australia Astra Sharma 6:2, 5:7, 1:6
Zwyciężczyni 1. 20 czerwca 2021 Birmingham Trawiasta Rosja Darja Kasatkina 7:5, 6:4
Finalistka 3. 3 października 2021 Chicago Twarda Hiszpania Garbiñe Muguruza 6:3, 3:6, 0:6
Finalistka 4. 10 kwietnia 2022 Charleston Ceglana Szwajcaria Belinda Bencic 1:6, 7:5, 4:6
Zwyciężczyni 2. 7 maja 2022 Madryt Ceglana Stany Zjednoczone Jessica Pegula 7:5, 0:6, 6:2
Finalistka 5. 15 maja 2022 Rzym Ceglana Polska Iga Świątek 2:6, 2:6
Zwyciężczyni 3. 19 czerwca 2022 Berlin Trawiasta Szwajcaria Belinda Bencic 6:3, 2:1 krecz
Finalistka 6. 9 lipca 2022 Wimbledon Trawiasta Kazachstan Jelena Rybakina 6:3, 2:6, 2:6
Finalistka 7. 10 września 2022 US Open Twarda Polska Iga Świątek 2:6, 6:7(5)
Zwyciężczyni 4. 9 kwietnia 2023 Charleston Ceglana Szwajcaria Belinda Bencic 7:6(6), 6:4
Finalistka 8. 15 lipca 2023 Wimbledon Trawiasta Czechy Markéta Vondroušová 4:6, 4:6
Zwyciężczyni 5. 30 września 2023 Ningbo Twarda Diana Sznajder 6:2, 6:1

Gra podwójna 1 (0–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 20 czerwca 2021 Birmingham Trawiasta Australia Ellen Perez Czechy Marie Bouzková
Czechy Lucie Hradecká
4:6, 6:2, 8–10

Występy w Turnieju Mistrzyń

[edytuj | edytuj kod]

W grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Rok Rezultat Przeciwniczka Wynik
2021 zawodniczka rezerwowa (nie wystąpiła – zrezygnowała ze startu)
2022 Faza grupowa Aryna Sabalenka
Stany Zjednoczone Jessica Pegula
Grecja Maria Sakari
6:3, 6:7(5), 5:7
1:6, 6:3, 6:3
2:6, 3:6
2023 Faza grupowa Stany Zjednoczone Coco Gauff
Czechy Markéta Vondroušová
Polska Iga Świątek
0:6, 1:6
6:4, 6:3
1:6, 2:6

Wygrane turnieje rangi ITF

[edytuj | edytuj kod]
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 26/04/2010 Turcja Antalya ITF 10 000 ceglana Polska Sandra Zaniewska 2:1 kr.
2. 19/07/2010 Maroko Casablanca ITF 10 000 ceglana Rosja Anna Morgina 7:5, 6:3
3. 28/04/2013 Tunezja Tunis ITF 25 000 ceglana Hiszpania Sara Sorribes Tormo 6:3, 6:2
4. 12/05/2013 Japonia Fukuoka ITF 50 000 trawiasta Belgia An-Sophie Mestach 7:6(2), 6:2
5. 19/05/2013 Japonia Kurume ITF 50 000 trawiasta Belgia An-Sophie Mestach 6:0, 6:2
6. 27/10/2013 Kanada Saguenay ITF 50 000 twarda Stany Zjednoczone Coco Vandeweghe 6:7(0), 6:3, 6:3
7. 11/05/2014 Tunezja Tunis ITF 25 000 ziemna Rosja Walerija Sawinych 6:3, 7:6(4)
8. 17/01/2016 Stany Zjednoczone Daytona Beach ITF 25 000 ziemna Ukraina Olga Fridman 0:6, 6:2, 6:4
9. 31/01/2016 Stany Zjednoczone Sunrise ITF 25 000 ziemna Stany Zjednoczone Ana Tatiszwili 3:6, 6:2, 6:1
10. 08/05/2016 Tunezja Tunis ITF 50 000 ziemna Szwajcaria Romina Oprandi 1:6, 6:2, 6:2
11. 17/06/2018 Wielka Brytania Manchester ITF 100 000 trawiasta Hiszpania Sara Sorribes Tormo 7:6(5), 6:1

Gra podwójna

[edytuj | edytuj kod]
Data Turniej Kat. ($) Naw. Partnerka Mistrzynie Wynik
1. 19/07/2010 Maroko Casablanca ITF 10 000 ziemna Słowacja Katarína Baranová Rosja Galina Fokina
Rosja Anna Morgina
6:3, 6:3

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (2)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 2010 Francja French Open Ceglana Ukraina Elina Switolina 2:6, 5:7
Zwyciężczyni 2011 Francja French Open Ceglana Portoryko Mónica Puig 7:6(8), 6:1

Zwycięstwa nad zawodniczkami klasyfikowanymi w danym momencie w TOP 10 rankingu WTA

[edytuj | edytuj kod]

Stan na 27.01.2024

Sezon 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Łącznie
Zwycięstwa 1 2 0 1 5 2 5 0 16
# Zawodnik Ranking
przeciwnika
Turniej Nawierzchnia Runda Wynik
2017
1. Słowacja Dominika Cibulková Nr 7 French Open, Francja Ceglana 2R 6:4, 6:3
2018
2. Rumunia Simona Halep Nr 1 Pekin, Chiny Twarda 1R 6:1 krecz
3. Stany Zjednoczone Sloane Stephens Nr 8 Moskwa, Rosja Twarda (hala) 2R 6:3, 6:2
2020
4. Czechy Karolína Plíšková Nr 3 Doha, Katar Twarda 3R 6:4, 3:6, 6:3
2021
5. Stany Zjednoczone Sofia Kenin Nr 4 Miami, Stany Zjednoczone Twarda 3R 6:4, 4:6, 6:4
6. Polska Iga Świątek Nr 9 Wimbledon, Wielka Brytania Trawiasta 4R 5:7, 6:1, 6:1
7. Kanada Bianca Andreescu Nr 8 Montreal, Kanada Twarda 3R 6:7(5), 6:4, 6:1
8. Polska Iga Świątek Nr 8 Cincinnati, Stany Zjednoczone Twarda 2R 6:3, 6:3
9. Ukraina Elina Switolina Nr 6 Chicago, Stany Zjednoczone Twarda QF 6:4, 6:2
2022
10. Grecja Maria Sakari Nr 4 Rzym, Włochy Ceglana QF 1:6, 7:5, 6:1
11. Stany Zjednoczone Jessica Pegula Nr 3 WTA Finals, Stany Zjednoczone Twarda (hala) RR 1:6, 6:3, 6:3
2023
12. Darja Kasatkina Nr 8 Charleston, Stany Zjednoczone Ceglana SF 7:5, 7:5
13. Czechy Petra Kvitová Nr 9 Wimbledon, Wielka Brytania Trawiasta 4R 6:0, 6:3
14. Kazachstan Jelena Rybakina Nr 3 QF 6:7(5), 6:4, 6:1
15. Aryna Sabalenka Nr 2 SF 6:7(5), 6:4, 6:3
16. Czechy Markéta Vondroušová Nr 6 WTA Finals, Meksyk Twarda Faza grupowa 6:4, 6:3
2024

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Łukasz Iwanek: Olśniewający tenis w Wimbledonie! Pierwsza finalistka wyłoniona. Sportowe Fakty, 2022-07-07. [dostęp 2022-09-10]. (pol.).
  2. Reem Abullei, Ons Jabeur Is Tearing Down Walls For Arab Tennis [online], GQ Middle East, 5 lutego 2020 [dostęp 2022-05-15] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]