Orłowiec
wieś | |
Kościół św. Sebastiana w Orłowcu | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
450-550[2] m n.p.m. |
Liczba ludności (III 2011) |
71[3] |
Strefa numeracyjna |
74 |
Kod pocztowy |
57-540[4] |
Tablice rejestracyjne |
DKL |
SIMC |
0853168 |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego | |
Położenie na mapie gminy Lądek-Zdrój | |
50°23′15″N 16°51′25″E/50,387500 16,856944[1] |
Orłowiec (niem. Schönau bei Bad Landeck) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Lądek-Zdrój.
Podział administracyjny
[edytuj | edytuj kod]W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwsze wzmianki o Orłowcu pochodzą z 1346 roku[5]. W XV wieku wieś przeszła na własność rodziny von Pannvitzów i należała do nich do wojny trzydziestoletniej[5]. Szkołę katolicką wzmiankowano po raz pierwszy w 1789 roku, a wolne sędziostwo w roku 1830[6]. W 1840 roku w miejscowości istniały dwa młyny wodne, wytwórnia potażu, browar i tartak[5]. W XIX wieku rozwinął się nieco w Orłowcu lokalny przemysł, rzemiosło i handel[6]. Wieś pozostawała średniej wielkości miejscowością, w której największą liczbę ludności odnotowano w 1867 roku (588 osób)[6]. W drugiej połowie XIX wieku Orłowiec stał się wsią turystyczną, gdyż wiodły przezeń szlaki na Jawornik Wielki i na Przełęcz Różaniec[6]. W okresie międzywojennym wzniesiono w Orłowcu budynek straży granicznej[5]. Po 1945 roku początkowo był niewielką wsią rolniczą, w następnych latach zaczęła odradzać się funkcja letniskowa[2]. W 1978 roku było tu 27 gospodarstw rolnych, w 1988 roku ich liczba spadła do 16[2].
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Miejscowość liczy 71 mieszkańców (31.03.2011 r.)[3].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są obiekty[7]:
- Kościół św. Sebastiana w Orłowcu, filialny z około 1600 roku[5]. Jest to budowla jednonawowa z prostokątnym prezbiterium i niską wieża nakrytą hełmem z latarnią[5]. Skromne wyposażenie kościoła pochodzące z lat 1770-1780 utrzymane jest w stylu późnego baroku, jego autorstwo przypisywane jest Michaelowi Ingnatzowi Klahrowi[6].
- dwór, nr 4, z 1787 roku[5]
- oficyna, nr 5, z XVIII wieku.
Turystyka
[edytuj | edytuj kod]Przez Orłowiec przechodzi szlak turystyczny[8]: & czerwony Główny Szlak Sudecki z Lądka Zdroju do Złotego Stoku.
Osoby związane z Orłowcem
[edytuj | edytuj kod]- W miejscowości urodził się Franz Volkmer (1846-1930), nauczyciel, historyk-regionalista, dyrektor seminarium nauczycielskiego w Bystrzycy Kłodzkiej[5]
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]-
Kościół w Orłowcu
-
Kościół w Orłowcu
-
Kościół w Orłowcu
-
Kaplica w Orłowcu
-
Kaplica w Orłowcu
-
Krzyż w Orłowcu
-
Krzyż w Orłowcu
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 93615
- ↑ a b c Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 17: Góry Złote. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, s. 171-175. ISBN 83-85773-01-0.
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 887 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ a b c d e f g h Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, s. 399. ISBN 978-83-89188-95-3.
- ↑ a b c d e Orłowiec. [dostęp 2018-03-25].
- ↑ Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków (księga A) - stan na 31 grudnia 2022. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 2023-05-26].
- ↑ Mapa turystyczna. [dostęp 2018-06-08].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 17: Góry Złote. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, ISBN 83-85773-01-0.
- Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak , Iwona Chomiak , Ziemia Kłodzka, Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, ISBN 978-83-89188-95-3, OCLC 751422625 .