Ostroloty (podrodzina)
Wygląd
Artaminae | |||||
Vigors, 1825[1] | |||||
Przedstawiciel podrodziny – ostrolot ciemny (A. cyanopterus) | |||||
Systematyka | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Typ | |||||
Podtyp | |||||
Gromada | |||||
Podgromada | |||||
Infragromada | |||||
Rząd | |||||
Podrząd | |||||
Rodzina | |||||
Podrodzina |
ostroloty | ||||
Typ nomenklatoryczny | |||||
Podrodzina: Artamus Vieillot, 1816</br.Rodzaj: Lanius leucoryn Linnaeus, 1771 | |||||
| |||||
Rodzaje i gatunki | |||||
|
Ostroloty[20] (Artaminae) – monotypowa podrodzina ptaków z rodziny ostrolotów (Artamidae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Podrodzina obejmuje około jedenastu[21] gatunków, występujących w Azji Południowej i Południowo-Wschodniej oraz Australazji[22].
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała 12–21 cm; masa ciała 13–69 g[23]. Są zazwyczaj ciemno, aksamitnie ubarwione. Odżywiają się owadami, które łapią w locie. Są bardzo dobrymi lotnikami, mają długie trójkątne skrzydła. Należą do nielicznych ptaków wróblowych, które potrafią szybować.
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Nazewnictwo
[edytuj | edytuj kod]- Artamus (Aratamus, Artamusete): gr. αρταμος artamos „rzeźnik, morderca”[24].
- Angroyan: rzeczownik „Angroyen” nadany ostrolotom przez Temmincka w 1807 roku[25]. Gatunek typowy: Loxia cyanoptera Latham, 1801.
- Ocypterus (Oxipterus, Oxypterus, Okypterus, Ocyptherus , Oxyptera, Oxiptera): gr. ωκυπτερος ōkupteros „o szybkim locie”, nieznany ptak, prawdopodobnie ptak drapieżny, op οξυς oxus „ostry”; -πτερος -pteros „-skrzydły”, od πτερον pteron „skrzydło”[26]. Gatunek typowy: Lanius leucorynchus Linnaeus, 1771.
- Leptopteryx (Leptoterix): gr. λεπτος leptos „delikatny, drobny”; πτερυξ pterux, πτερυγος pterugos „pióra”[27].
- Langrayen: etymologia niejasna, być może jakaś rodzima nazwa[28]. Gatunek typowy: Lanius leucorynchus Linnaeus, 1771.
- Cataphania: gr. καταφανεια kataphaneia „oczywisty, widoczny”, od καταφαινω kataphainō „ukazać się, stać się widocznym”, od κατα kata „w związku z, w odniesieniu do”; φαινω phainō „pokazać”[29].
- Campbellornis: Archibald James Campbell (1853–1929), australijski ornitolog; gr. ορνις ornis, ορνιθος ornithos „ptak”[30]. Gatunek typowy: Ocypterus personatus Gould, 1841.
- Austrartamus: łac. australis „południowy”, od auster, austri „południe”; rodzaj Artamus Vieillot, 1816[31]. Gatunek typowy: Artamus melanops[g] Gould, 1865.
- Pseudartamus: gr. ψευδος pseudos „fałszywy”; rodzaj Artamus Vieillot, 1816[32]. Gatunek typowy: Loxia cyanoptera Latham, 1801.
- Micrartamus: gr. μικρος mikros „mały”; rodzaj Artamus Vieillot, 1816[33]. Gatunek typowy: Artamus minor Vieillot, 1817.
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do podrodziny zaliczany jest jeden rodzaj z następującymi gatunkami[20]:
- Artamus personatus (Gould, 1841) – ostrolot maskowy
- Artamus superciliosus (Gould, 1837) – ostrolot białobrewy
- Artamus cyanopterus (Latham, 1801) – ostrolot ciemny
- Artamus cinereus Vieillot, 1817 – ostrolot szary
- Artamus minor Vieillot, 1817 – ostrolot mały
- Artamus maximus A.B. Meyer, 1874 – ostrolot duży
- Artamus leucorynchus (Linnaeus, 1771) – ostrolot żałobny
- Artamus mentalis Jardine, 1845 – ostrolot białogardły
- Artamus insignis P.L. Sclater, 1877 – ostrolot melanezyjski
- Artamus monachus Bonaparte, 1850 – ostrolot białogrzbiety
- Artamus fuscus Vieillot, 1817 – ostrolot palmowy
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Wariant pisowni Ocypterus Cuvier, 1817.
- ↑ Nowa nazwa dla Ocypterus Cuvier, 1817 ponieważ Horsfield uważał że jest zajęta przez Ocyptera Latreille, 1804 (Diptera).
- ↑ Wariant pisowni Ocypterus Cuvier, 1817; młodszy homonim Oxypterus Rafinesque, 1814 (Mammalia).
- ↑ Wariant pisowni Artamus Vieillot, 1816.
- ↑ Wariant pisowni Leptopteryx Horsfield, 1821.
- ↑ Nowa nazwa dla Oxyptera Gistel, 1848 (= Ocypterus Cuvier, 1817) ponieważ Gistel uważał że jest zajęta przez Oxypterum Leach, 1817 (Diptera).
- ↑ Podgatunek A. cinereus.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ N.A. Vigors. Observations on the Natural Affinities that connect the Orders and Families of Birds. „Transactions of the Linnean Society of London”. 14, s. 395–517, 1825. (ang.).
- ↑ Ch.-L. Bonaparte: Conspectus generum avium. T. 1. Lugduni Batavorum: Apud E.J. Brill, 1850, s. 343. (łac.).
- ↑ E. Blyth: Catalogue of the birds in the Museum Asiatic Society. Calcutta: J. Thomas, 1849, s. 199. (ang.).
- ↑ C.J. Sundevall: Methodi naturalis avium disponendarum tentamen. Försök till fogelklassens naturenliga uppställnung. Stockholm: Samson & Wallin, 1872, s. 21. (szw. • łac.).
- ↑ J.K.W. Illiger. Tabellarische Ubersicht der Vertheilnung der Vögel über die Erde. „Abhandlungen der physikalischen Klasse der Königlich-Preussischen Akademie der Wissenschaften”. Aus dem Jahren 1812–1813, s. 231, 1816. (niem.).
- ↑ a b G. Cuvier: Le règne animal distribué d’après son organisation, pour servir de base a l’histoire naturelle des animaux et d’introduction a l’anatomie comparée. T. 1. Paris: Chez Déterville, s. 339. (fr.).
- ↑ T. Horsfield. Systematic Arrangement and Description of Birds from the Island of Java. „Transactions of the Linnean Society of London”. 13 (1), s. 143, 1822. (ang.).
- ↑ J. Fleming: The philosophy of zoology; or, A general view of the structure, functions, and classification of animals. Cz. 2. Edinburgh: A. Constable, 1822, s. 239. (ang.).
- ↑ Gray 1829 ↓, s. 287.
- ↑ Gray 1829 ↓, s. 487.
- ↑ Ch.-L. Bonaparte. Vertebrati ovipari. „Annali di storia naturale”. 4, s. 220, 1830. (wł.).
- ↑ T. Thon , Okypterus, Cuvier (Aves), [w:] J.S. Ersch & J.G. Gruber (redaktorzy), Allgemeine Encyclopädie der Wissenschaften und Künste: in alphabetischer Folge von genannten Schriftstellern, Dritten Section. Zweiter Theil. 2; Odysseis - Olba, Leipzig: F. A. Brockhaus, 1832, s. 367 (niem.).
- ↑ Tableau Methodique. W: C.J. Temminck: Nouveau recueil de planches coloriées d’oiseaux: pour servir de suite et de complément aux planches enluminées de Buffon. Wyd. 2. Strasbourgh: Chez Legras Imbert et Comp, 1838, s. 108. (fr.).
- ↑ a b J.von N.F.X. Gistel: Naturgeschichte des Thierreichs für höhere Schulen. Stuttgart: Hoffmann, 1848, s. x. (niem.).
- ↑ W. Jardine. Contributions to Ornithology. – Contributions pour l’Ornithologie. „Revue et magasin de zoologie pure et appliquée”. 2e série. 2, s. 613, 1850. (fr.).
- ↑ Mathews 1912 ↓, s. 113.
- ↑ a b c Mathews 1912 ↓, s. 114.
- ↑ E.Ch.S. Baker: The Fauna of British India, including Ceylon and Burma. Cz. 7: Birds. London: Taylor & Francis, 1930, s. 159. (ang.).
- ↑ L.J.P. Vieillot: Analyse d’une nouvelle ornithologie élémentaire. Paris: Deteville, libraire, rue Hautefeuille, 1816, s. 41. (fr.).
- ↑ a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko , Podrodzina: Cracticinae Chenu & des Murs, 1853 (1836) – srokacze (wersja: 2022-08-01), [w:] Kompletna lista ptaków świata [online], Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego [dostęp 2023-06-16] .
- ↑ Niektóre podgatunki bywają czasami podnoszone do rangi gatunków
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (redaktorzy), Bristlehead, butcherbirds, woodswallows, Mottled Berryhunter, ioras, cuckooshrikes [online], IOC World Bird List (v13.1) [dostęp 2023-06-16] (ang.).
- ↑ D.W. Winkler , S.M. Billerman & I.J. Lovette , Woodswallows, Bellmagpies, and Allies (Artamidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2021, Artamus, DOI: 10.2173/bow.artami1.01 [dostęp 2023-06-16] (ang.).
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Artamus [dostęp 2023-06-16] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Angroyan [dostęp 2023-06-16] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Ocypterus [dostęp 2023-06-17] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Leptopteryx [dostęp 2023-06-17] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Langrayen [dostęp 2023-06-17] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Cataphania [dostęp 2023-06-17] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Campbellornis [dostęp 2023-06-16] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Austrartamus [dostęp 2023-06-16] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Pseudartamus [dostęp 2023-06-16] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Micrartamus [dostęp 2023-06-16] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- J.E. Gray: The second order of the birds, or the Passeres. W: E. Griffith: The Animal Kingdom: arranged in conformity with its organization. Cz. 6. London: G.B. Whittaker, 1829, s. 261–548. (ang.).
- G.M. Mathews. New Generic Names for Australian Birds. „Austral Avian Record”. 1 (5), s. 105–118, 1912. (ang.).
- The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).