Przejdź do zawartości

Papirus 2

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Papirus 2
Ilustracja
Data powstania

VI wiek

Rodzaj

kodeks papirusowy

Numer

Zawartość

Ewangelia Łukasza, Ewangelia Jana

Język

grecko-koptyjski

Rozmiary

30 × 16 cm

Kategoria

III

Miejsce przechowywania

Instytut Papirologii, Florencja

Papirus 2 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem ε 020 (von Soden)[1] – grecko-koptyjski rękopis Nowego Testamentu pisany na papirusie, w formie kodeksu. Paleograficznie datowany jest na VI wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii Łukasza, Ewangelii Jana[2].

Zachował się fragment kodeksu z greckim tekstem Jana 12,12-15 i koptyjskim tekstem Łukasza 7,22-26.50. Reprezentuje mieszany typ tekstu, Kurt Aland zaklasyfikował go do III kategorii[2].

Nazwa miasta ιεροσολυμα (Jerozolima) oddana została w formie ιερου[σο]λ̣υ̣[μα] (Jeruzolima).

Rękopis przechowywany jest w Narodowym Muzeum Archeologicznym we Florencji (Inv. no. 7134)[2].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kurt Aland: Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neuen Testaments. Berlin: Walter de Gruyter & Co, 1963, s. 350.
  2. a b c Kurt Aland, and Barbara Aland, The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism, trans. Erroll F. Rhodes, William B. Eerdmans Publishing Company, Grand Rapids, Michigan, 1995, p. 96.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Georg Maldfeld & Metzger, Bruce M. Detailed List of the Greek Papyri of the New Testament, „Journal of Biblical Literature” Vol. 68, No. 4. (Dec., 1949) s. 359–370.
  • Ermenegildo Pistelli, ‘Papiri evangelici’, „Rivista di Studi Religiosi” 6 (1906), s. 129–140.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]