Paul Juon

Paul Juon
Imię i nazwisko	Pawieł Fiodorowicz Juon
Data i miejsce urodzenia	6 marca 1872 ; Moskwa
Pochodzenie	rosyjskie
Data i miejsce śmierci	21 sierpnia 1940 ; Vevey
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor
	Multimedia w Wikimedia Commons

Paul Juon, ros. Па́вел Фёдорович Юо́н Pawieł Fiodorowicz Juon (ur. 23 lutego^?/6 marca 1872 w Moskwie, zm. 21 sierpnia 1940 w Vevey^[1]^[2]) – niemiecki kompozytor pochodzenia rosyjskiego.

Życiorys

W latach 1888–1893 studiował w Konserwatorium Moskiewskim, gdzie jego nauczycielami byli Anton Arienski i Siergiej Taniejew (kompozycja) oraz Jan Hřímalý (skrzypce)^[1]^[2]. Od 1894 do 1895 roku kształcił się u Woldemara Bargiela w Hochschule für Musik w Berlinie, gdzie uzyskał nagrodę im. Felixa Mendelssohna^[1]^[2]. W latach 1896–1897 uczył gry na skrzypcach i teorii muzyki w konserwatorium w Baku^[1]. W 1897 roku osiadł w Berlinie, gdzie w latach 1906–1934 wykładał kompozycję w Hochschule für Musik^[1]. Pracował też jako nauczyciel w szkole muzycznej w Dreźnie^[1]. Od 1919 roku był członkiem Preussische Akademie der Künste^[1]^[2]. W 1934 roku ze względu na pogarszający się stan zdrowia przeszedł na emeryturę i wyjechał do Szwajcarii^[1].

W swojej twórczości łączył elementy typowe dla romantyzmu i neoklasyczne, wykorzystując zapożyczone z rosyjskich melodii i tańców ludowych modalizmy i ostinata^[1].

Ważniejsze kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych^[1]^[2])

Utwory orkiestrowe

Symfonia A-dur (1903)
Vaegtervise (1906)
Aus einem Tagebuch (ok. 1906)
Symfonia kameralna (1907)
Eine Serenadenmusik (1908)
3 koncerty skrzypcowe (I h-moll 1909, II A-dur 1913, III a-moll 1931)
Episodes concertantes d-moll na trio fortepianowe i orkiestrę (1912)
Mysterien na wiolonczelę i orkiestrę (1928)
Serenade na smyczki (1929)
Mała symfonia na smyczki (1930)
Divertimento na smyczki (1933)
Anmut und Wurde (1937)
Rhapsodische Sinfonie (1939)
Tanz-Capricen (1941)
Burletta na skrzypce i orkiestrę (1940)
Sinfonietta capricciosa (1940)

Utwory kameralne

3 kwartety smyczkowe (1898, 1904, 1920)
kwintety fortepianowe (I d-moll 1906, II F-dur 1909)
tria fortepianowe (I 1901, Trio-Caprice 1908, Trio 1915, Litaniae 1920 zrewid. 1929, Legende 1930, Suite 1932)
Sekstet na 2 skrzypiec, altówkę, 2 wiolonczele i fortepian (1902)
Divertimento na kwintet dęty i fortepian (1913)
Kwintet dęty (1930)
Arabesken na obój, klarnet i fagot (1941)

Pieśni na głos i fortepian

5 Lieder (1900)
Mörtelweibs Tochter (1907)
3 Lieder (1907)
Österreichische Reiterlied (1914)

Balet

Psyche na tenora, chór i orkiestrę (1906)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 515–516. ISBN 83-224-0453-0.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1794. ISBN 978-0-02-865528-4.

Linki zewnętrzne

Paul Juon – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
Nuty Paula Juona w bibliotece Polona

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 515–516. ISBN 83-224-0453-0.

[baker-2] Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1794. ISBN 978-0-02-865528-4.

[1]

[2]