Przejdź do zawartości

Peter Reid

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Peter Reid
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 czerwca 1956
Huyton

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1974–1982 Bolton Wanderers 225 (23)
1982–1989 Everton 159 (8)
1989–1990 Queens Park Rangers 29 (1)
1990–1993 Manchester City 103 (1)
1993–1994 Southampton 7 (0)
1994 Notts County 5 (0)
1994–1995 Bury 1 (0)
W sumie: 529 (33)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1985–1988  Anglia 13 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1990–1993 Manchester City
1995–2002 Sunderland
1999 Anglia U-21
2003 Leeds United
2004–2005 Coventry City
2008–2009 Tajlandia
2010–2011 Plymouth Argyle
2014 Mumbai City
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Peter Reid (ur. 20 czerwca 1956 r. w Huyton[1]) – angielski piłkarz, reprezentant kraju, który grał na pozycji pomocnika.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Karierę piłkarską rozpoczął w 1974 w klubie Bolton Wanderers. W sezonie 1977/78 świętował wraz z zespołem awans do Division One. Po dwóch sezonach klub ponownie spadł do Division Two. Przez 8 lat gry w Boltonie 225 razy pojawiał się na boisku, 23 razy pokonując bramkarzy rywali[2].

W 1982 za 60 000 funtów został kupiony przez Everton[3]. W zespole z Liverpoolu odnosił największe sukcesy w zawodowej karierze. Dwukrotnie zdobył Mistrzostwo Anglii w sezonach 1984/85 i 1986/87. Dołożył do tego triumf w Pucharze Anglii w sezonie 1983/84. Trzykrotnie zagrał w finale Pucharu Anglii w sezonach 1984/85, 1985/86 i 1988/89. Everton z Reidem w składzie cztery razy zwyciężył w spotkaniu o Tarczę Wspólnoty w latach 1984–1987. Na angielskich boiskach dotarł także do finału Pucharu Ligi Angielskiej w sezonie 1983/84. Everton osiągał wyniki także na arenie międzynarodowej, gdzie wygrał Puchar Zdobywców Pucharów w sezonie 1984/85. W meczu finałowym Everton pokonał na De Kuip w Rotterdamie Rapid Wiedeń 3:1. W ciągu 7 lat gry w Evertonie Reid zagrał w 159 spotkaniach, w których strzelił 8 goli[2].

W połowie sezonu 1988/89 przeniósł się do Queens Park Rangers[3], jednak już po roku zamienił QPR na Manchester City. W drużynie Obywateli występował w latach 1990–1993, łącząc pracę zawodnika i trenera pierwszej drużyny. W latach 1993–1995 zanotował krótnie epizody w Southampton (7 występów), Notts County (5 występów) oraz Bury (1 występ). W 1995 zakończył karierę piłkarską.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1974/75 Bolton Wanderers  Anglia Division Two 27 0
1975/76 42 2
1976/77 42 5
1977/78 38 9
1978/79 Division One 14 0
1979/80 17 3
1980/81 Division Two 18 2
1981/82 12 1
1982/83 15 1
1982/83 Everton Division One 7 0
1983/84 35 2
1984/85 36 2
1985/86 15 1
1986/87 16 1
1987/88 32 1
1988/89 18 1
1988/89 Queens Park Rangers 14 1
1989/90 15 0
1989/90 Manchester City 18 1
1990/91 30 0
1991/92 31 0
1992/93 Premier League 20 0
1993/94 4 0
1993/94 Southampton 7 0
1993/94 Notts County Division One 5 0
1994/95 Bury Division Three 1 0

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy Reid zagrał w kadrze Synów Albionu 9 czerwca 1985 w spotkaniu przeciwko Meksykowi, przegranym 0:1. W 1986 został powołany na swój pierwszy wielki turniej. Były to Mistrzostwa Świata rozgrywane w Meksyku. Podczas mistrzostw zagrał w 3 spotkaniach z Polską, Paragwajem oraz w ćwierćfinale przeciwko Argentynie[4].

Dwa lata później pojechał na Mistrzostwa Europy w RFN. Podczas turnieju pełnił rolę rezerwowego. Łącznie w latach 1985–1988 Reid zagrał w 13 spotkaniach dla reprezentacji Anglii[5].

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Karierę trenerską rozpoczął w 1990 w klubie Manchester City, gdzie przez 3 lata pełnił rolę grającego trenera[6]. Od 1995 pracował w Sunderlandzie. Wygrywał dwukrotnie wraz z zespołem rozgrywki Division One w sezonach 1995/96 i 1998/99. W najlepszym dla Sunderlandu sezonie w Premier League, tj. 2000/01, poprowadził drużynę do 7. miejsca w lidze. Po 7 latach pracy, 7 października 2002, został zwolniony z drużyny.

W 1999 został trenerem angielskiej reprezentacji U-21. W kolejnych latach pracował w Leeds United i Coventry City[6]. W 2008 roku został trenerem reprezentacji Tajlandii, jednak zaledwie po roku, 7 września 2009, przedwcześnie zakończył współpracę[7]. Zastąpił go na tym stanowisku Bryan Robson. Następnie pracował w Plymouth Argyle, z którym zanotował w sezonie 2010/11 spadek z League One do League Two. Ostatni raz na ławce trenerskiej zasiadał w 2014 jako opiekun Mumbai City, z którego odszedł po 3,5 miesiącach pracy[8].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Zawodnik

[edytuj | edytuj kod]

Everton F.C.

Trener

[edytuj | edytuj kod]

Sunderland F.C.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Peter Reid [online], soccerbase.com [dostęp 2023-09-20] (ang.).
  2. a b Peter Reid [online], footballdatabase.eu [dostęp 2023-09-20] (ang.).
  3. a b Peter Reid [online], evertonfc.com [dostęp 2023-09-20] (ang.).
  4. Peter Reid [online], eu-football.info [dostęp 2023-09-20] (ang.).
  5. Peter Reid [online], national-football-teams.com [dostęp 2023-09-20] (ang.).
  6. a b Peter Reid [online], soccerbase.com [dostęp 2023-09-20] (ang.).
  7. Peter Reid happy to coach by numbers in Thailand [online], telegraph.co.uk [dostęp 2023-09-20] (ang.).
  8. Peter Reid to manage Indian Super League side Mumbai FC [online], bbc.com [dostęp 2023-09-20] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]