Pietropawłowsk Kamczacki

Pietropawłowsk Kamczacki
Петропавловск-Камчатский
	; Pietropawłowsk, widok z Zatoki Awaczyńskiej
Herb	Flaga
Państwo	Rosja
Kraj	Kamczacki
Zarządzający	Konstantin Bryzgin↗
Powierzchnia	400 km²
Wysokość	100 m n.p.m.
Populacja (2020); • liczba ludności; • gęstość	; 179 586; 495,9 os./km²
Nr kierunkowy	(+7) 4152
Kod pocztowy	683000–683099
Tablice rejestracyjne	41, 82
	Położenie na mapie Kraju Kamczackiego Pietropawłowsk Kamczacki
	Położenie na mapie Rosji Pietropawłowsk Kamczacki
	53°01′N 158°39′E/53,016667 158,650000
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku
	Informacje w Wikipodróżach
	Strona internetowa

Pietropawłowsk Kamczacki (ros. Петропавловск-Камчатский, Pietropawłowsk-Kamczatskij, nieoficjalnie też Петропавловск-на-Камчатке, Pietropawłowsk na Kamczatkie) – miasto w krańcowo dalekowschodniej Rosji, stolica Kraju Kamczackiego.

Historia

Miasto zostało założone zostało w 1740 przez rosyjskiego podróżnika duńskiego pochodzenia Vitusa Beringa. W nadanej nazwie połączył on nazwy swoich dwóch statków: „Św. Paweł” i „Św. Piotr”, na których w czerwcu tegoż roku wyruszył stąd na wyprawę w poszukiwaniu północno-zachodnich brzegów Ameryki^[2].

Od 28 sierpnia do 7 września 1854 miasto było atakowane przez wojska angielsko-francuskie.

W Kazachstanie istnieje jeszcze jedno miasto Pietropawłowsk, ośrodek administracyjny obwodu północnokazachstańskiego, dlatego do nazwy miasta na Kamczatce jest dodawane „Kamczacki”.

Jest to ważny ośrodek wojskowy, przemysłowy, naukowy, kulturalny i turystyczny. Ulokowana jest tu największa baza okrętów podwodnych Rosji, a poprzednio – ZSRR. Miasto jest osiągalne jedynie drogą lotniczą dzięki rozbudowanemu pobliskiemu lotnisku cywilno-wojskowemu oraz przez morze.

W 2010 miasto miało 179 780 mieszkańców^[3]. W 2007 ludność miasta wynosiła 194 915 osób, a w 2002 – 198 tys., wykazując tendencję spadkową, odzwierciedlającą charakterystyczne wyludnianie się Syberii i Dalekiego Wschodu Rosji.

Geografia

Miasto jest położone geograficznie na wschodnim wybrzeżu (oceanicznym) Kamczatki, nad Zatoką Awaczyńską (częścią Oceanu Spokojnego, dokładniej – Morza Beringa). W jego krajobrazie dominują strome, skaliste, wiecznie ośnieżone wulkany. Ich podnóża porasta zasadniczo niewykarczowany las.

Turystyka

Miasto, z uwagi na malownicze okolice i dostępność drogą lotniczą, rozwinęło niepospolicie bogatą infrastrukturę turystyczną jak na warunki syberyjskie: około dwudziestu dużych agencji turystycznych posiada jakąś ofertę, zazwyczaj polowanie na niedźwiedzie, lotniarstwo, alpinistykę czy wyprawy terenowe. Żadne drogi nie łączą jeszcze Kamczatki z resztą świata (istnieją jednakże połączenia drogowe z innymi miastami na półwyspie Kamczatka: główna droga nr P474 wiedzie z Pietropawłowska przez Jelizowo^[4] do Ust´-Kamczatsk.

Popularność miasta stale wzrasta, jako że cała Kamczatka jest pięknym, zalesionym, górzystym krajem, a tereny nadmorskie w okolicy miasta cieszą się stosunkowo umiarkowanym klimatem, pozbawionym ogromnych różnic temperatury charakterystycznych w kontynentalnym wnętrzu Syberii, np. w Jakucku. Miasto jest wygodnie obsługiwane portem lotniczym Pietropawłowsk Kamczacki, który z uwagi na zaopatrzenie pobliskiej bazy okrętów podwodnych Rosji (oryginalnie ZSRR) jest w stanie obsłużyć każdy typ samolotu (droga startowa o długości 3400 m o wysokiej nośności), i utrzymuje połączenia rejsowe kilku rosyjskich linii lotniczych z szeregiem większych miast Rosji (w tym do obu lotnisk międzynarodowych Moskwy, Petersburga czy Władywostoku) oraz do Anchorage na Alasce w USA. W szczycie sezonu (latem), istnieje połączenie Korean Air z jednym z głównych przesiadkowych lotnisk Azji, portem lotniczym Incheon w Seulu, stolicy Korei Południowej.

Galeria

Wulkan Koriacka Sopka zdominował krajobraz. W każdym kierunku widok blokują wulkaniczne góry
Pomnik Lenina na placu jego imienia
Port towarowy w Pietropawłowsku Kamczackim
Stocznia
Lotnisko
Półwysep Zawojko na południe od miasta
Kaplica rzymskokatolicka św. Teresy od Dzieciątka Jezus