Piotr Bonifacy Żukowski
| męczennik | |
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
10 kwietnia 1942 |
| Czczony przez | |
| Beatyfikacja | |
| Wspomnienie | |
Piotr Bonifacy Żukowski OFMConv (ur. 13 stycznia 1913 w osadzie Baran-Rapa, zm. 10 kwietnia 1942 w Auschwitz-Birkenau) – błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego, brat zakonny franciszkanin z Niepokalanowa.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Młodość
[edytuj | edytuj kod]Piotr Żukowski był jednym z czworga dzieci Andrzeja i Albiny z domu Wańkiewicz. Naukę szkolną pobierał w Rudowsi, gdzie ukończył 4 klasy szkoły powszechnej. Przez następne kilka lat pozostawał w domu rodzinnym, pomagając rodzicom w pracach na roli.
W siedemnastym roku życia podjął decyzję o wstąpieniu do zakonu franciszkanów. 9 września 1930 przybył do Niepokalanowa, gdzie rozpoczął nowicjat zakonny (14 czerwca 1931). Po ukończeniu nowicjatu, 16 lipca 1932, złożył pierwsze śluby i przyjął zakonne imię Bonifacy. 2 sierpnia 1935 złożył śluby wieczyste.
Brat Bonifacy całe swe życie zakonne spędził w klasztorze w Niepokalanowie, angażując się w apostolstwo słowa drukowanego. Przełożeni powierzali mu różne odpowiedzialne funkcje w klasztornej drukarni, skąd na cały świat wysyłano miesięcznik „Rycerz Niepokalanej” i inne pisma. Należał ponadto do miejscowej drużyny Ochotniczej Straży Pożarnej.
Obóz koncentracyjny
[edytuj | edytuj kod]Po wybuchu II wojny światowej brat Bonifacy pozostał w klasztorze niepokalanowskim, chociaż miał możliwość wyjazdu i szukania bezpieczniejszego schronienia. Narażając własne życie, zabezpieczał sprzęt drukarski przed zagrabieniem bądź zniszczeniem. 14 października 1941 wraz z 5 współbraćmi został aresztowany przez Gestapo. Osadzony na Pawiaku, nie przestawał modlić się, podnosić na duchu innych więźniów, a także dzielił się z nimi żywnością, otrzymywaną w paczkach z Niepokalanowa.
Przewieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, został tam zarejestrowany jako numer 25447. W obozie skierowano go do pracy przy transporcie materiałów budowlanych; pracował też przy rozbiórce zniszczonych budynków, kopaniu żwiru, nakrywaniu dachów i przebieraniu brukwi.
Kilkakrotnie ciężko pobity, starał się znosić swoje cierpienia w duchu wiary. Trudne warunki obozowe, głód i zimno spowodowały, że zachorował na zapalenie płuc. Po dwutygodniowym pobycie w szpitalu obozowym zmarł w dniu 10 kwietnia 1942.
Beatyfikacja
[edytuj | edytuj kod]Papież Jan Paweł II beatyfikował go w dniu 13 czerwca 1999 w gronie 108 błogosławionych męczenników za wiarę z czasów II wojny światowej.
Brat Bonifacy wspominany jest w dzienną pamiątkę śmierci[1] oraz 12 czerwca w grupie 108 błogosławionych.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- beatyfikowani i kanonizowani przez Jana Pawła II
- modlitwa za wstawiennictwem świętego
- polscy święci i błogosławieni
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Marek Darul, Błogosławiony brat Bonifacy Żukowski. Męczennicy 1939-1945, Włocławek: Wydawnictwo Duszpasterstwa Rolników, 2001, ISBN 83-88743-83-X, OCLC 749315001.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Bonifacy Żukowski – z piekła do nieba. franciszkanie.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-05)]. (sylwetka)
- Br. Piotr Bonifacy Żukowski, franciszkanin konwentualny z Niepokalanowa. spr.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-30)]. (opracowanie)
- homilia Jana Pawła II, wygłoszona w Warszawie z okazji beatyfikacji 108 męczenników z czasów II wojny światowej
- O bracie Bonifacym i innych męczennikach z Niepokalanowa (homilia)