Przejdź do zawartości

Prawo Kirchhoffa (promieniowanie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Prawo promieniowania cieplnego Kirchhoffa – prawo, zgodnie z którym w ustalonej temperaturze stosunek zdolności emisyjnej ciała do jego zdolności absorpcyjnej jest uniwersalną funkcją, taką samą dla wszystkich ciał[1]. Ze względów historycznych funkcję tę nazywa się funkcją Kirchhoffa. Ma ona postać

gdzie:

– zdolność emisyjna ciała w dziedzinie częstości,
– zdolność absorpcyjna ciała w dziedzinie częstości,
– uniwersalna funkcja Kirchhoffa.

Prawo to zostało odkryte w 1859 roku przez Gustawa Kirchhoffa. Z definicji ciała doskonale czarnego, dla którego zdolność absorpcyjna dla każdej częstości i w każdej temperaturze jest równa jedności, wynika, że funkcja Kirchhoffa jest zdolnością emisyjną ciała doskonale czarnego.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kirchhoffa prawo promieniowania, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-09-09].