Przejdź do zawartości

Referencyjna stopa procentowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Referencyjna stopa procentowastopa procentowa służąca za podstawę do obliczania wszelkich stosowanych odsetek i pochodząca z publicznie dostępnego źródła, które może być zweryfikowane przez obydwie strony umowy[1].

Stanowi podstawę (ang. underlying) m.in. kontraktu FRA, IRS, czy cap/floor. Przykładowo funkcję stawki referencyjnej można powierzyć rynkowej stopie WIBOR 3M, albo CHF LIBOR 1M itd. Jego rolę można porównać do roli kursu bazowego w transakcji fx opcji, czy fx swap.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2366 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego, zmieniająca dyrektywy 2002/65/WE, 2009/110/WE, 2013/36/UE i rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 oraz uchylająca dyrektywę 2007/64/WE (CELEX: 32015L2366).