Rick Nash
Rick Nash w barwach Columbus Blue Jackets (2010) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Obywatelstwo | |
Wzrost |
193 cm |
Pozycja |
napastnik (lewoskrzydłowy / prawoskrzydłowy) |
Uchwyt |
lewy |
Draft |
NHL 2002, numer: 1 (1 runda) |
Rick Nash (ur. 16 czerwca 1984 w Brampton) – kanadyjski hokeista, reprezentant Kanady, dwukrotny olimpijczyk.
Kariera zawodnicza
[edytuj | edytuj kod]Kariera klubowa
[edytuj | edytuj kod]- Team Ontario (1998−1999)
- Toronto Marlboros Midget AAA (1999–2000)
- London Knights (2000−2002)
- Columbus Blue Jackets (2002-2012)
- HC Davos (2004–2005)
- New York Rangers (2012-2018)
- Boston Bruins (2018)
Młody Rick Nash już w wieku sześciu lat założył swoje pierwsze hokejowy łyżwy i trenował na podwórku swojego rodzinnego domu w Brampton marząc o zdobyciu Pucharu Stanleya. Młody Nash nie zdejmował swoich łyżew. Przebywał w nich nawet podczas rodzinnych obiadów. Rodzice szybko zorientowali się, że młody Rick ma predyspozycje do bycia profesjonalnym hokeistą. Pierwszy poważny krok ku temu uczynił, gdy został draftowany z numerem 1. przez Columbus Blue Jackets w 2002 roku.
Rick Nash po raz pierwszy w NHL zagrał na inaugurację sezonu 2002/03 w meczu z Chicago Blackhawks. Był to bardzo udany mecz, w swoim pierwszym meczu zdobył bramkę. Podczas całego pierwszego sezonu gry w NHL Rick Nash zdobył 17 bramek i zaliczył 22 asysty. Jednak pierwszy sezon był tylko dłuższym wstępem do drugiego, w którym zdobył aż 41 bramek. Dzięki temu wyczynowi Rick Nash otrzymał nagrodę Maurice 'Rocket' Richard Trophy dla najlepszego strzelca w sezonie zasadniczym wraz z Jeromem Iginlą oraz Ilją Kowalczukiem. W sezonie 2004/2005 z powodu lokautu grał w szwajcarskim klubie HC Davos. W sezonie zasadniczym zdobył 44 punkty, a w play-off do tego wyniku dołożył jeszcze 11. W sezonie 2005/2006 powrócił do Columbus Blue Jackets z 27-milionowym kontraktem. Z powodu kontuzji kolana Rick Nash opuścił 28 meczów w sezonie. W tym sezonie został wytypowany do składu na Igrzyska Olimpijskie w Turynie. W sezonie 2006/2007 Rick Nash zdobył 57 punktów i został wytypowany do Meczu Gwiazd NHL w którym zdobył decydującą bramkę meczu, dzięki której Zachód mógł się cieszyć ze zwycięstwa. W sezonie 2007/2008 po raz kolejny został wytypowany do Meczu Gwiazd. Podczas sezonu zdobył 38 bramek oraz 69 punktów. W 2008 został również kapitanem drużyny Columbus Blue Jackets, jednak jego drużynie nie udało się zakwalifikować do play-off. W klubie z Columbus występował łącznie w dziewięciu sezonach.
W lipcu 2012 roku podpisał kontrakt z New York Rangers. W ramach wymiany zawodników razem z Nashem do Nowego Jorku trafił Steven Delisle, zaś do Columbus przekazani zostali w zamian dotychczasowi gracze z Rangers: Artiom Anisimow, Brandon Dubinsky i Tim Erixon[1][2]. W okresie lokautu w sezonie NHL (2012/2013) od września 2012 do stycznia 2013 związany ponownie kontraktem z klubem HC Davos[3]. W późniejszym czasie nadał występował w NY Rangers. W lutym 2018 został przetransferowany do Boston Bruins i grał w jego barwach do końca sezonu NHL (2017/2018)[4].
W styczniu 2018 ogłosił zakończenie kariery zawodniczej z uwagi na względy medyczne[5].
Kariera reprezentacyjna
[edytuj | edytuj kod]Rick Nash w 2002 roku wystąpił na Mistrzostwach Świata juniorów. Osiągając drugie miejsce w turnieju zdobył 3 punkty. Trzy lata później zadebiutował na seniorskich Mistrzostwach Świata Elity. Zdobywając z drużyną klonowego liścia srebrny medal. Zwyciężył przy tym w klasyfikacji na najlepszego strzelca mistrzostw. W 9 meczach zdobył 9 bramek. Rok później został powołany do kadry na Igrzyska Olimpijskie, jednak po kontuzji zdołał zdobyć jedynie 1 punkt, a drużyna Kanady przegrała w ćwierćfinale z Rosją i zajęła siódme miejsce. W 2007 roku po raz pierwszy w swojej karierze zdobył złoty medal międzynarodowego turnieju. Trofeum to zdobył podczas Mistrzostw Świata, które odbyły się w Rosji. Podczas tego turnieju uzyskując wynik 11 punktów co przyczyniło się do wybrania przez dyrektoriat imprezy miana MVP turnieju. W rozgrywanych w Kanadzie w 2008 roku Mistrzostwach Świata zdobył srebrny medal, zaś podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich zdobył złoty medal.
Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata 2005, 2007, 2008, 2011 oraz zimowych igrzysk olimpijskich 2006, 2010, 2014.
Statystyki
[edytuj | edytuj kod]Sezon regularny | Play-offy | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Sezon | Drużyna | Liga | GP | G | A | Pts | PIM | GP | G | A | Pts | PIM | ||
2000–01 | London Knights | OHL | 58 | 31 | 35 | 66 | 56 | 4 | 5 | 3 | 8 | 18 | ||
2001–02 | London Knights | OHL | 54 | 32 | 40 | 72 | 88 | 12 | 20 | 19 | 39 | 121 | ||
2002–03 | Columbus Blue Jackets | NHL | 74 | 17 | 22 | 39 | 78 | — | — | — | — | — | ||
2003–04 | Columbus Blue Jackets | NHL | 80 | 41 | 16 | 57 | 87 | — | — | — | — | — | ||
2004–05 | HC Davos | NLA | 44 | 26 | 20 | 46 | 83 | 15 | 9 | 2 | 11 | 26 | ||
2005–06 | Columbus Blue Jackets | NHL | 54 | 31 | 23 | 54 | 51 | — | — | — | — | — | ||
2006–07 | Columbus Blue Jackets | NHL | 75 | 27 | 30 | 57 | 73 | — | — | — | — | — | ||
2007–08 | Columbus Blue Jackets | NHL | 80 | 38 | 31 | 69 | 95 | — | — | — | — | — | ||
2008–09 | Columbus Blue Jackets | NHL | 78 | 40 | 39 | 79 | 52 | 4 | 1 | 2 | 3 | 2 | ||
2009–10 | Columbus Blue Jackets | NHL | 76 | 33 | 34 | 67 | 58 | — | — | — | — | — | ||
2010–11 | Columbus Blue Jackets | NHL | 75 | 32 | 34 | 66 | 34 | — | — | — | — | — | ||
2011–12 | Columbus Blue Jackets | NHL | 82 | 30 | 29 | 59 | 40 | — | — | — | — | — | ||
2012-13 | HC Davos | NLA | 17 | 12 | 6 | 18 | 8 | — | — | — | — | — | ||
NHL łącznie | 674 | 289 | 258 | 547 | 568 | 4 | 1 | 2 | 3 | 2 | ||||
OHL łącznie | 112 | 63 | 75 | 138 | 144 | 16 | 25 | 22 | 47 | 139 |
Reprezentacja
[edytuj | edytuj kod]Rok | Reprezentacja | Impreza | Wynik | GP | G | A | Pts | PIM | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2002 | Kanada | WJC | 2. miejsce | 7 | 1 | 2 | 3 | 2 | |
2005 | Kanada | WC | 2. miejsce | 9 | 9 | 6 | 15 | 8 | |
2006 | Kanada | Oly | 7. miejsce | 6 | 0 | 1 | 1 | 10 | |
2007 | Kanada | WC | 1. miejsce | 9 | 6 | 5 | 11 | 4 | |
2008 | Kanada | WC | 2. miejsce | 9 | 6 | 7 | 13 | 6 | |
2010 | Kanada | Oly | 1. miejsce | 7 | 2 | 3 | 5 | 0 | |
2011 | Kanada | WC | 5. miejsce | 7 | 2 | 3 | 5 | 2 | |
Mecze seniorskie | 54 | 26 | 27 | 53 | 32 |
Sukcesy i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- Reprezentacyjne
- Srebrny medal mistrzostw świata juniorów do lat 20: 2002
- Srebrny medal mistrzostw świata: 2005
- Złoty medal mistrzostw świata: 2007
- Srebrny medal mistrzostw świata: 2008
- Złoty medal zimowych igrzysk olimpijskich: 2010, 2014
- Klubowe
- Złoty medal mistrzostw Szwajcarii: 2005 z HC Davos
- Indywidualne
- Zdobywca Emms Family Award dla najlepszego pierwszoroczniaka sezonu 2000/2001 w lidze OHL
- Członek pierwszej drużyny gwiazd pierwszoroczniaków ligi OHL oraz drużyny gwiazd pierwszoroczniaków CHL w sezonie 2000/2001
- Uczestnik CHL Top Prospects Game w sezonie 2000/2001
- Członek drużyny gwiazd pierwszoroczniaków ligi NHL w sezonie 2002/2003
- Uczestnik meczu meczu gwiazd ligi NHL w latach: 2004, 2007, 2008, 2009, 2011
- Maurice Richard Trophy – pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców w sezonie zasadniczym: 41 goli (ex aequo z Ilją Kowalczukiem i Jaromem Iginla)
- Puchar Spenglera 2004:
- Skład gwiazd turnieju
- Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2005:
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców turnieju: 9 goli
- Skład gwiazd turnieju
- Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2007 (elita):
- Najbardziej Wartościowy Gracz turnieju
- Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2008/Elita:
- Skład gwiazd turnieju
- jeden z trzech najlepszych zawodników reprezentacji
- Sezon NHL (2008/2009):
- NHL Foundation Player Award – nagroda dla zawodnika działającego charytatywnie
- Sezon NHL (2014/2015):
- Trzecie miejsce w klasyfikacji strzelców w sezonie zasadniczym: 42 gole
- Wyróżnienia
- Buck Houle Award: 2000 (przyznana przez Toronto Marlboros w uznaniu za wybitne działania na lodzie, przywództwa i lojalność)[6]
- Numer 61, z którym występował, został zastrzeżony przez klub London Knights: 2012[7][8]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nash obtained in blockbuster trade | NHL.com [online], rangers.nhl.com [dostęp 2017-11-26] (ang.).
- ↑ Hokej.net - Rick Nash w New York Rangers! [online], hokej.net [dostęp 2017-11-26] (ang.).
- ↑ Thornton and Nash joining HC Davos of Swiss League
- ↑ Bruins Acquire Rick Nash From Rangers | NHL.com [online], nhl.com [dostęp 2019-01-13] (ang.).
- ↑ Nash retires from NHL after 15 seasons | NHL.com [online], nhl.com [dostęp 2019-01-13] (ang.).
- ↑ Buck Houle Award | Toronto Marlboros [online], torontomarlboros.com [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-13] (ang.).
- ↑ London Knights to Retire Rick Nash’s Number 61 – Ontario Hockey League [online], ontariohockeyleague.com [dostęp 2019-01-13] (ang.).
- ↑ Team history. londonknights.com. [dostęp 2019-01-12]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Rick Nash w bazie Eliteprospects.com (ang.)
- Rick Nash w bazie Eurohockey.com (ang.)
- Rick Nash w bazie The Internet Hockey Database (ang.)
- Rick Nash – profil na stronie NHL
- Hokeiści London Knights
- Hokeiści Columbus Blue Jackets
- Hokeiści HC Davos
- Hokeiści New York Rangers
- Hokeiści Boston Bruins
- Kanadyjscy hokeiści
- Kanadyjscy medaliści olimpijscy
- Uczestnicy Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2006
- Medaliści Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2010
- Medaliści Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2014
- Urodzeni w 1984
- Ludzie urodzeni w Brampton