Rumaki Lizypa
Rumaki Lizypa – znajdująca się w Wenecji grupa czterech wykonanych z brązu rzeźb przedstawiających konie, zdobiąca dawniej fasadę weneckiej bazyliki św. Marka (obecnie znajduje się tam ich kopia).
Pochodzące z niezachowanej kwadrygi konie są jedynym tego typu zabytkiem zachowanym z czasów starożytności. Data ich powstania jest nieznana, rozciągana między IV wiekiem p.n.e. a IV wiekiem n.e.[1] Brązowe, pozłacane z zewnątrz[2] rumaki mają 2,35 m wysokości i 2,5 m długości. W środku są puste[1]. Niektórzy przypuszczają, że jest to dzieło Lizypa lub jednego z jego uczniów[2]. Podstawę do takiego przypisania stanowi wzmianka w Historii naturalnej (34,63) Pliniusza Starszego o brązowej kwadrydze wykonanej przez artystę dla Rodyjczyków[1].
Rzeźby pierwotnie znajdowały się w Chios, w V wieku na rozkaz cesarza bizantyjskiego Teodozjusza II zostały przeniesione na konstantynopolitański hipodrom, gdzie ozdobiły dach loży cesarskiej[2]. Podczas IV wyprawy krzyżowej zostały po złupieniu Konstantynopola w 1204 roku na polecenie doży Enrico Dandolo wywiezione do Wenecji, gdzie umieszczono je na fasadzie bazyliki św. Marka[1].
Po zdobyciu Wenecji przez Francuzów w 1797 roku konie wywieziono do Paryża, gdzie w 1808 roku umieszczono je na szczycie Arc du Carrousel. Do Wenecji powróciły po upadku Napoleona w 1815 roku[1]. W XX wieku rzeźby poddano licznym renowacjom, a w czasie I i II wojny światowej czasowo demontowano je w celu przeniesienia w bezpieczne miejsce[1]. Po renowacji dokonanej w latach 1979–1980 rzeźby na trwałe zdjęto z fasady, zastępując je kopiami. Oryginały trafiły na ekspozycję do weneckiego Museo Marciano[1][3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g Encyclopedia of the History of Classical Archaeology. edited by Nancy Thomson de Grummond. London: Routledge, 1996, s. 596-597. ISBN 1-884964-80-X.
- ↑ a b c Zenon Kosidowski: Rumaki Lizypa. Warszawa: Iskry, 1975, s. 10-22.
- ↑ Venice and the Veneto. London: Rough Guides, 2004, s. 46. ISBN 1-84353-302-2.