Przejdź do zawartości

Serdecznik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Serdecznik
Ilustracja
Serdecznik pospolity
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

jasnotowce

Rodzina

jasnotowate

Rodzaj

serdecznik

Nazwa systematyczna
Leonurus L.
Sp. Pl. 584. 1753
Typ nomenklatoryczny

Leonurus cardiaca L.[3]

Serdecznik (Leonurus L.) – rodzaj roślin należących do rodziny jasnotowatych. Obejmuje ok. 25 gatunków[4]. Rośliny te rosną głównie w Azji, w basenie Morza Śródziemnego, w tym w Europie (także w Polsce) rośnie jeden gatunek – serdecznik pospolity L. cardiaca[5][4]. Roślina ta wykorzystywana była w ziołolecznictwie oraz uzyskiwano z niej zielony barwnik[4][6]. Lokalnie jako roślina lecznicza wykorzystywany był także L. japonicus i L. sibiricus[4].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Serdecznik pospolity
Leonurus japonicus
Pokrój
Byliny osiągające do 1 m wysokości, często z wieloma łodygami[6].
Liście
Naprzemianległe, pozbawione zapachu, zwykle głęboko wcinane i w efekcie trój- lub pięciołatkowe[6].
Kwiaty
Drobne, zebrane w licznych okółkach. Kielich zrosłodziałkowy, zakończony 5 sztywnymi, kolczastymi ząbkami. Korona zrosłopłatkowa, jasnofioletowa. Płatki tworzą rurkę zakończoną dwiema wargami, górną kapturkowatą, owłosioną i dolną trójłatkową. Pręciki cztery. Zalążnia złożona z dwóch owocolistków, dwukomorowa, w każdej komorze z dwoma zalążkami. Szyjka słupka pojedyncza, cienka[6].
Owoce
Czterodzielne rozłupnie, rozpadające się na cztery pojedyncze, trójkanciaste rozłupki z włoskami na końcu[6].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]
Synonimy taksonomiczne[3]

Cardiaca Mill.

Homonimy taksonomiczne[3]

Leonurus Mill.

Pozycja taksonomiczna

Rodzaj z plemienia Leonureae z podrodziny Lamioideae z rodziny jasnotowatych (Lamiaceae Lindl.)[7]. Dawniej włączano tu pod nazwą Leonurus marrubiastrum wyodrębniany w osobny rodzaj jako szczeciogon szantowaty Chaiturus marrubiastrum[4].

Wykaz gatunków[8]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-31] (ang.).
  3. a b c Index Nominum Genericorum. [dostęp 2009-02-05].
  4. a b c d e David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 517, DOI10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  5. Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 107, ISBN 978-83-62975-45-7.
  6. a b c d e Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 2. Perennials and annuals. London: Macmillan, 2002, s. 294. ISBN 0-333-74890-5.
  7. Genus: Leonurus L.. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2019-04-04].
  8. Leonurus. [w:] The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2019-04-05].