Przejdź do zawartości

Tadamichi Kuribayashi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadamichi Kuribayashi
栗林 忠道
ilustracja
Rikugun taishō generał Rikugun taishō
generał
Data i miejsce urodzenia

7 lipca 1891
prefektura Nagano

Data i miejsce śmierci

22 marca 1945
Iwo Jima

Przebieg służby
Lata służby

1914–1945

Siły zbrojne

 Armia Cesarska

Jednostki

1 Brygada Kawalerii;
2 Dywizja Gwardii Cesarstwa Japonii;
109 Dywizja Piechoty

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa,
wojna na Pacyfiku:

Odznaczenia
Wielka Wstęga Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia) Złota i Srebrna Gwiazda Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia) Złote Promienie ze Wstęgą Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia) Order Złotej Kani I klasy (Japonia) Order Złotej Kani III klasy (Japonia) Wielka Wstęga Orderu Świętego Skarbu (Japonia, 1888–2003) Pamiątkowy Medal Wstąpienia na Tron Cesarza Yoshihito (Japonia) Pamiątkowy Medal Wstąpienia na Tron Cesarza Hirohito (Japonia) Medal Wojskowy za Wojnę Chińsko-Japońską 1937-1945 (Japonia) Pamiątkowy Medal 2600. Rocznicy Powstania Japonii Medal Zasługi Ustanowienia Państwa (Mandżukuo)

Tadamichi Kuribayashi (jap. 栗林 忠道 Kuribayashi Tadamichi; ur. 7 lipca 1891 w prefekturze Nagano, zm. ok. 22 marca 1945 na Iwo Jimie)[1]japoński generał odpowiedzialny za obronę wyspy Iwo Jima (Iō-jima).

Zarys biografii

[edytuj | edytuj kod]

W czerwcu 1944, podczas osobistej audiencji u cesarza Hirohito, przykazano mu bronić Iō-jimy bez względu na cenę[1]. Niewielka wyspa wulkaniczna uległa dopiero w drugiej połowie marca 1945 roku (desant miał miejsce w połowie lutego), za cenę dużych strat wojsk amerykańskich (ogólnie wraz z rannymi przewyższających straty japońskie, co było rzadkością w warunkach późnej wojny na Pacyfiku). Stało się tak, gdyż Kuribayashi wraz ze swoim sztabem umiejętnie zaplanował i zorganizował obronę, a swoim ludziom m.in. zabronił popełniania normalnych w Armii Cesarskiej i często masowych, honorowych samobójstw w obliczu klęski (a przynajmniej do czasu, aż zabiją po 10 Amerykanów każdy) i dokonywania tzw. szarż banzai, które zwykle kończyły się rzezią Japończyków (zamiast tego, podejścia do nieprzyjaciela miały być przeprowadzane skrycie).

Większość spośród japońskich obrońców zginęła w walce, a wraz z nimi sam Kuribayashi, który najprawdopodobniej z samurajskim mieczem w dłoni osobiście poprowadził ostatni kontratak (w starciu tym zginęło 300 spośród ostatnich obrońców oraz 100 Amerykanów). Wcześniej zdjął dystynkcje, aby walczyć jako zwykły żołnierz i jako taki, nierozpoznany, pochowany został we wspólnym grobie wśród swoich ludzi (w bitwie zginęło ponad 21 000 żołnierzy japońskich).

W 1967 został pośmiertnie odznaczony Wielką Wstęgą Orderu Wschodzącego Słońca.

Rodzina

[edytuj | edytuj kod]

Miał żonę o imieniu Yoshi, którą poślubił 8 grudnia 1923. Para miała troje dzieci: syna – Tarō oraz dwie córki – Yoko i Takako.

Pamięć

[edytuj | edytuj kod]

Częściowo na podstawie listów generała do rodziny, w 2006 powstał amerykański dramat wojenny pt. Listy z Iwo Jimy. W postać Kuribayashiego wcielił się japoński aktor Ken Watanabe.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b World War II Database • Tadamichi Kuribayashi (ang.) [dostęp 2016-04-28]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]