Przejdź do zawartości

Theo Osterkamp

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Theodor Osterkamp
Theo
32 (I wojna) + 2 (II wojna) zwycięstwa
Ilustracja
OLt zur See Theodor Osterkamp; 1918.
Generalleutnant der Luftwaffe Generalleutnant der Luftwaffe
Data i miejsce urodzenia

15 kwietnia 1892
Düren (lub Aschersleben), Cesarstwo Niemieckie

Data i miejsce śmierci

2 stycznia 1975
Baden-Baden, RFN

Przebieg służby
Lata służby

1914–1944

Siły zbrojne

 Kaiserliche Marine
Luftwaffe

Jednostki

MFJ I, MFJ II, JG 51

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
II wojna światowa

Odznaczenia
Order „Pour le Mérite” Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego Order Domowy Królewski Hohenzollernów z Mieczami na Wojennej Wstędze Krzyż Żelazny I Klasy, ponowne nadanie w 1939 Krzyż Żelazny II Klasy, ponowne nadanie w 1939

Theodor (Theo) Osterkamp (ur. 15 kwietnia 1892, zm. 2 stycznia 1975) – niemiecki lotnik wojskowy i sportowy, as myśliwski z czasów I wojny światowej i II wojny światowej. Podczas I wojny światowej odniósł 32 zwycięstwa, podczas II wojny: 2 potwierdzone. Był jednym z niewielu aktywnych pilotów myśliwskich obu wojen światowych.

Theo Osterkamp, 1933

Młodość i okres I wojny światowej

[edytuj | edytuj kod]

Theo Osterkamp urodził się w Düren w Nadrenii (inne publikacje: Aschersleben w Saksonii[1]). Był synem fabrykanta. Uczęszczał do gimnazjum w Dessau (razem z m.in. Oswaldem Boelcke).

Po wybuchu I wojny światowej, 14 sierpnia 1914 wstąpił do niemieckiego lotnictwa morskiego (Marinefliegerkorps) i służył w Johannisthal, następnie w 2. Dywizjonie Lotnictwa Morskiego (2. Marine-Fliegerabteilung) we Flandrii. W latach 1915–1916 służył jako obserwator lotniczy. Jako pierwszy pilot odbył lot rozpoznawczy samolotem bazującym na lądzie nad Wielką Brytanią. W 1917 ukończył szkołę pilotów myśliwskich w Pucku i następnie służył w 1 Eskadrze Myśliwskiej Marynarki (Marine Feldjagdstaffel Nr. I). 15 października 1917 objął dowództwo 2 Eskadry Myśliwskiej Marynarki. Podczas wojny uzyskał 32 zwycięstwa powietrzne, pierwsze 30 kwietnia 1917. Do końca roku odniósł 6 zwycięstw, a dalsze 26 od marca do października 1918. Prawie połowa – 15 zwycięstw – została odniesiona nad myśliwcami Sopwith Camel. 2 września 1918 został odznaczony najwyższym niemieckim orderem bojowym: Pour le Mérite. Na liście niemieckich asów zajął 26 miejsce, na równi z Hermannem Frommherzem.

Okres międzywojenny

[edytuj | edytuj kod]

Po I wojnie światowej Osterkamp między innymi zajmował się lotnictwem sportowym; uczestniczył w drugich, trzecich i czwartych międzynarodowych zawodach samolotów turystycznych Challenge 1930 (11. miejsce), Challenge 1932 (12. miejsce) i Challenge 1934 (5. miejsce).

W 1931 pracował jako kontroler w stacji lotnictwa morskiego Holtenau. Zajmował się następnie organizowaniem nowo powstającego niemieckiego lotnictwa wojskowego Luftwaffe. W latach 1933–1939 był komendantem szkoły pilotów myśliwskich Jagdfliegerschule 1. w Werneuchen koło Berlina.

Theo Osterkamp przy samolocie Messerschmitt Bf 108, 1938 rok

II wojna światowa

[edytuj | edytuj kod]

19 września 1939 w stopniu pułkownika (Oberst) Osterkamp został pierwszym dowódcą 51 Pułku Myśliwskiego (JG 51). Podczas bitwy o Francję w 1940 zaliczono mu 4 zwycięstwa powietrzne, z czego 1 jest potwierdzone (Fokker G.1 12 maja 1940). Wziął następnie udział w bitwie o Anglię, w której odniósł jedno potwierdzone zwycięstwo (Supermarine Spitfire 13 lipca 1940), zgłaszał ponadto jeszcze jedno. 23 lipca 1940 na stanowisku dowódcy JG 51 zastąpił go Werner Mölders. Za kampanię odznaczony został Krzyżem Rycerskim.

Osterkamp awansował następnie do stopnia generała majora i został dowódcą lotnictwa myśliwskiego 1. Floty Powietrznej (Jagdfliegerführer 1.), następnie od grudnia 1940 do 1 sierpnia 1941, 2 Floty Powietrznej. W kwietniu 1942 na krótko pełnił obowiązki dowódcy lotnictwa myśliwskiego w Afryce. 1 sierpnia 1942 przeniesiono go do Luftsgaustab z.b.V. Afrika. 5 kwietnia 1943 został dowódcą lotnictwa myśliwskiego na Sycylii (Jagdfliegerführer Sizilien), zastąpiony następnie 15 lipca przez Adolfa Gallanda. Służył na dalszych stanowiskach w sztabie lotnictwa, w 1944 jako inspektor organizacji naziemnej Luftwaffe. Po krytyce ze strony naczelnego dowództwa, został usunięty z tego stanowiska 21 grudnia 1944.

Zmarł w 1975 w Baden-Baden.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Du oder Ich - deutsche Jagdflieger in Höhen und Tiefen (1938) - wspomnienia z I wojny św.
  • Durch Höhen und Tiefen jagt ein Herz (1952)
  • Tragödie der Luftwaffe?: Kritische Begegnung mit dem gleichnamigen Wekr von Irving/Milch (1971, z Fritzem Bacherem)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. [1], [2]. ju-f13.de. [zarchiwizowane z [3], tego adresu] (2012-02-06)].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]