Przejdź do zawartości

Turzyca strunowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Turzyca strunowa
Ilustracja
Turzyca strunowa (1) i t. dwustronna (2)
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

ciborowate

Rodzaj

turzyca

Gatunek

turzyca strunowa

Nazwa systematyczna
Carex chordorrhiza L. f.
Suppl. pl. 414. 1782 („1781”)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Turzyca strunowa (Carex chordorrhiza L.) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych. Gatunek holarktyczny. W Polsce występuje na ok. 40 współczesnych stanowiskach[4].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Roślina trwała, wysokości 5–15 cm, z długimi nadziemnymi rozłogami, na których wierzchołku wyrastają kwitnące łodygi.
Łodyga
Wzniesiona, okrągława lub słabo trójkanciasta, gładka.
Liście
Pochwy liściowe brązowe. Blaszki liściowe sztywne, zaostrzone, płaskie lub rynienkowate, szerokości do 1,5 mm.
Kwiaty
Kwiatostan bez podsadki, długości 10–15 mm, składający się z 3–5 główkowato skupionych kłosów. Kłosy u dołu z kwiatami męskimi, u góry z żeńskimi. Przysadki brązowe, biało obrzeżone. Słupek z dwoma znamionami.
Owoce
Drobne, brązowe orzeszki w pęcherzykach niewiele dłuższych od przysadek, szeroko jajowatych, brązowych, o gładkich brzegach.

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Bylina, helofit. Kwitnie od maja do czerwca. Występuje na torfowiskach przejściowych, w zagłębieniach i na pływającym kożuchu (ple). Liczba chromosomów 2n=60. Gatunek charakterystyczny związku Caricion lasiocarpae i zespołu Caricetum chordorrhizae[5].

Zagrożenia i ochrona

[edytuj | edytuj kod]

Roślina objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową[6][7]. Informacje o stopniu zagrożenia na podstawie:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-14] (ang.).
  3. Carex chordorrhiza, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Bloch J., Kruszelnicki J. Turzyca strunowa. s. 491–492. W: Polska Czerwona Księga Roślin, Kraków 2001. ISBN 83-85444-85-8.
  5. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 132–133. ISBN 83-01-14439-4.
  6. Dz.U. z 2014 r. poz. 1409 – Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin.
  7. Dz.U. z 2004 r. nr 168, poz. 1764 – Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych ochroną.
  8. Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kazimierz Zarzycki. Kraków: IB PAN, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  9. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
  10. Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jürke Grau, Bruno P. Kremer, Bodo M. Möseler, Gerhard Rambold, Dagmar Triebel: Gräser. Monachium: Mosaik Verlag GmbH, 1984.