Twierdzenie Goodsteina
Twierdzenie Goodsteina – twierdzenie teorii liczb sformułowane przez Goodsteina w 1944 roku dotyczące pewnej własności ciągów liczb naturalnych. Mimo że sformułowanie twierdzenia jest czysto arytmetyczne i względnie nieskomplikowane, twierdzenie to jest niezależne od aksjomatyki Peana, co udowodnili[1] w 1982 roku Jeff Paris i Laurie Kirby.
Popularne sformułowanie
[edytuj | edytuj kod]- Wybierzmy liczbę naturalną m(0), na przykład 1077:
- zapiszmy tę liczbę w postaci potęg dwójki:
- Dokonajmy takiego przedstawienia wszystkich liczb występujących w powyższym zapisie, aby każda z nich była wyrażona wyłącznie w postaci potęg liczby 2:
- Zamieńmy w powyższym wyrażeniu wszystkie liczby 2 na liczbę 3:
- przyjmijmy, że czyli:
- w wyrażeniu m(1) dokonajmy zamiany liczby 3 na 4 i odejmijmy 1; dostajemy w ten sposób m(2)
- kontynuujemy postępowanie, m(3) otrzymamy zamieniając 4 na 5 i odejmując 1.
- otrzymując ciąg liczbowy m(i) gdzie i=1,2... jest liczbą naturalną.
Twierdzenie Goodsteina: tak otrzymany ciąg zmierza do zera.
Jednak jak łatwo się przekonać pierwsze N wyrazów ciągu, gdzie N jest pewną bardzo dużą liczbą zależną od m(0), rośnie bardzo szybko (W szybko rosnącej hierarchii: ). Pośrednie wyrazy dla liczby 1077 osiągają wartości rzędu i więcej, aby w końcu dać w wyniku 0. Jak się okazuje, nie można tego faktu dowieść w ramach systemu formalnego arytmetyki Peana, jest to zatem nietrywialny przykład twierdzenia ciekawego matematycznie i zarazem niedowiedlnego na gruncie teorii liczb naturalnych. Dowód tego twierdzenia jest oparty na arytmetyce liczb porządkowych.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Laurie Kirby, Jeff Paris. Accessible independence results for Peano arithmetic. „Bull. London Math. Soc.”. 14 (1982), no. 4. s. 285–293.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Aleksander Błaszczyk, Sławomir Turek , Teoria mnogości, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, ISBN 978-83-01-15232-1, OCLC 189636646 .