USS Cochino (SS-345)

USS Cochino (SS-345)
Klasa	okręt podwodny
Typ	Balao
	Historia
Stocznia	Electric Boat
Początek budowy	13 kwietnia 1944
Wodowanie	20 kwietnia 1945
	US Navy
Wejście do służby	25 sierpnia 1945
Zatonął	29 sierpnia 1949
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 1550 ton; 2479 ton
Długość	94 metry
Szerokość	8,33 metra
Zanurzenie	122 metry
Prędkość; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 17 węzłów; 14,5 węzła
Zasięg	na powierzchni: 11 800 Mm @ 10 węzłów; w zanurzeniu: 100 Mm @ 3 węzły
	Sensory
	radary:; • SD (obserwacji przestrzeni powietrznej);; • SJ (obserwacji powierzchni);; • ST (radar peryskopowy); ELINT; sonary: JP; JK/QC; QB
	Uzbrojenie
	24 torpedy Mk. XIV; 1 działo 127 mm i działo przeciwlotnicze; 2 karabiny maszynowe

USS Cochino (SS-345) – amerykański okręt podwodny typu Balao, który po zakończeniu wojny został zmodernizowany do standardu GUPPY III. Pierwszy okręt podwodny który w czasie zimnej wojny prowadził rozpoznanie w pobliżu brzegów Związku Radzieckiego. Okręt zatonął 29 sierpnia 1949 roku, na skutek eksplozji akumulatorów niedaleko Norwegii, podczas operacji na wodach arktycznych celem obserwacji spodziewanej radzieckiej próby atomowej. Dzięki pomocy udzielonej przez towarzyszący mu inny okręt podwodny - USS „Tusk” (SS-426) - zdołano uratować niemal całą załogę. Śmierć poniósł jeden pracownik cywilny, sześciu marynarzy zostało uznanych za zaginionych.

Bibliografia

Norman Friedman: U.S. Submarines Through 1945: An Illustrated Design History. US Naval Institute Press, January 1995. ISBN 1-55750-263-3.
Norman Friedman, James L. Christley: U.S. Submarines Since 1945: An Illustrated Design History. Naval Institute Press. ISBN 1-55750-260-9.
Sontag Sherry, Drew Christopher, Drew Annette: Blind Man's Bluff; The Untold Story of American Submarine Espionage. New York: Public Affairs, 1998, s. 1-25. ISBN 1-891620-08-8.