Przejdź do zawartości

Véronique Claudel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Véronique Claudel
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 listopada 1966
Cornimont

Klub

La Bressaude

Wzrost

174 cm

Debiut w PŚ

14.02.1986, Falun
(29. miejsce – b.indywidualny)

Pierwsze punkty w PŚ

25.02.1987, Lahti
(23. miejsce – b.indywidualny)

Pierwsze podium w PŚ

17.01.1991, Ruhpolding (2. miejsce – b.indywidualny)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska olimpijskie
złoto Albertville 1992 sztafeta
brąz Lillehammer 1994 sztafeta
Mistrzostwa świata
srebro Borowec 1993 sztafeta
srebro Anterselva 1995 sztafeta
brąz Canmore 1994 b.drużynowy
brąz Anterselva 1995 b.drużynowy

Véronique Claudel (ur. 22 listopada 1966 w Cornimont) – francuska biathlonistka, dwukrotna medalistka olimpijska i czterokrotna medalistka mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W Pucharze Świata zadebiutowała 14 lutego 1986 roku w Falun, zajmując 29. miejsce w biegu indywidualnym. Pierwsze punkty (w sezonach 1984/1985-1999/2000 punktowało 25. najlepszych zawodniczek) wywalczyła 25 lutego 1987 roku w Lahti, gdzie w tej samej konkurencji zajęła 23. miejsce. Pierwszy raz na podium zawodów pucharowych stanęła 17 stycznia 1991 roku w Ruhpolding, kończąc rywalizację w biegu indywidualnym na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzieliła Jelenę Gołowiną z ZSRR i Niemkę Antje Misersky. W kolejnych startach jeszcze trzy razy stawała na podium: 18 marca 1993 roku w Kontiolahti była trzecia w biegu indywidualnym, 10 marca 1994 roku w Hinton była druga w tej konkurencji, a 12 marca 1994 roku w Hinton zajęła drugie miejsce w sprincie. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonach 1990/1991 i 1993/1994, kiedy zajmowała ósme miejsce w klasyfikacji generalnej.

Pierwszy medal wywalczyła na igrzyskach olimpijskich w Albertville w 1992 roku, gdzie wspólnie z Corinne Niogret i Anne Briand zwyciężyła w sztafecie. Był to debiut tej konkurencji w programie olimpijskim, Francuzki zostały więc pierwszymi w historii mistrzyniami olimpijskimi w sztafecie. Briand zajęła tam też 24. miejsce w sprincie i czwarte miejsce w biegu indywidualnym, przegrywając walkę o medal z Kanadyjką Myriam Bédard o 6,3 sekundy. Na rozgrywanych dwa lata później igrzyskach w Lillehammer wywalczyła brązowy medal w sztafecie, startując z Niogret, Briand i Delphyne Burlet. Zajęła też dwudzieste miejsce w sprincie i biegu indywidualnym.

W 1993 roku wystąpiła na mistrzostwach świata w Borowcu, gdzie razem z Niogret, Burlet i Briand zdobyła srebrny medal w sztafecie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Canmore reprezentacja Francji w składzie: Emmanuelle Claret, Nathalie Beausire, Corinne Niogret i Véronique Claudel była trzecia w biegu drużynowym. Ostatnie medale zdobyła podczas mistrzostw świata w Anterselvie w 1995 roku. Najpierw zdobyła brązowy medal w biegu drużynowym (skład: Corinne Niogret, Véronique Claudel, Florence Baverel i Anne Briand). Następnie wspólnie z Emmanuelle Claret, Anne Briand i Corinne Niogret zajęła drugie miejsce w sztafecie. Była też między innymi jedenasta w biegu indywidualnym podczas mistrzostw świata w Chamonix w 1988 roku.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1992 Albertville 4. 24. nd. nd. 1. nd.
1994 Lillehammer 20. 20. nd. nd. 3. nd.
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1986 Falun 29. 33. nd. nd. nd.
1987 Lahti 23. 20. nd. nd. nd.
1988 Chamonix 11. 20. nd. nd. 8. nd.
1989 Feistritz 12. 16. nd. nd. 8. nd.
1990 Mińsk/Oslo/Kontiolahti 17. 9. nd. nd. nd.
1991 Lahti 20. 28. nd. nd. 4. nd.
1992 Nowosybirsk nd. nd. nd. nd. nd. nd.
1993 Borowec 21. 15. nd. nd. 2. nd.
1994 Canmore nd. nd. nd. nd. nd. nd.
1995 Anterselva 32. nd. nd. 2. nd.
1996 Ruhpolding 34. 48. nd. nd. nd.
1997 Osrblie 35. nd. nd.

Miejsca w klasyfikacji końcowej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
1985/1986
1986/1987 ?
1987/1988 10.
1988/1989 30.
1989/1990 22.
1990/1991 8.
1991/1992 18.
1992/1993 10.
1993/1994 8.
1994/1995 23.
1995/1996 38.
1996/1997 40.
1997/1998 84.

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 17 stycznia 1991 Niemcy Ruhpolding Bieg indywidualny na 15 km 2. 0+1+0+0 51:10,0 +51,6 Jelena Gołowina
2. 18 marca 1993 Finlandia Kontiolahti Bieg indywidualny na 15 km 3. 0+0+0+0 50:46,8 +1:20,5 Antje Misersky
3. 10 marca 1994 Kanada Hinton Bieg indywidualny na 15 km 2. 0+0+2+0 51:15,2 +31,5 Swietłana Paramygina
4. 12 marca 1994 Kanada Hinton Sprint na 7,5 km 2. 0+0 24:51,1 +4,6 Swietłana Paramygina

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]