Przejdź do zawartości

VCR (system kaset wideo)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kasety VCR porównywane z płytą CD (po lewej kaseta marki Grundig, po prawej kaseta firmy BASF)
Elektronika 505, radziecki magnetowid systemu VCR, obok kaseta firmy BASF

VCR (rozwinięcie skrótu: Video Cassette Recording) - pierwszy europejski format kaset magnetowidowych, wykorzystuje taśmę 1/2". VCR został wprowadzony na rynek na początku lat 70. XX wieku przez koncern Philips. W formacie VCR i pochodnych (VCR LP, SVR) szpulki z taśmą położone są jedna nad drugą w jednej osi. Wymiary kasety to 145mm x 127mm x 41mm. Czas zapisu nagrania wynosi 60 minut.

Ulepszona wersja standardu, VCR LP, była technologiczną nowością. Zastosowano zapis bez odstępu ścieżek wizyjnych, zmniejszając przesuw taśmy z 14,29 cm/s (w VCR) do 6,56 cm/s. System ten znany jest pod nazwą HDR, czyli zapisu dużej gęstości, stosowany jest we wszystkich istniejących formatach domowych i profesjonalnych. Czas zapisu wynosi 140 minut (2 godziny i 20 min), zaś rozdzielczość wynosi 260 linii.

Na początku lat 80. pojawił się format SVR (Super Video Recording), umożliwiał zapis do 240 minut (4 godzin).

Formaty VCR i VCR LP nie są ze sobą kompatybilne. Nie można, pomimo stosowania tych samych kaset, odtworzyć zapisu VCR w magnetowidzie VCR LP i na odwrót. Podobnie jest w przypadku SVR.

Następcą formatu Philipsa VCR LP był Video 2000.

W Polsce zakłady radiowe im. Kasprzaka produkowały dwa modele magnetowidów kompatybilne z tym standardem: MTV20 (VCR) i MTV50 (VCR LP)


Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]