Przejdź do zawartości

Walentin Wariennikow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Walentin Wariennikow
Валентин Иванович Варенников
Ilustracja
generał armii generał armii
Data i miejsce urodzenia

15 grudnia 1923
Krasnodar

Data i miejsce śmierci

6 maja 2009
Moskwa

Przebieg służby
Lata służby

1941–1991

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Armia Radziecka

Stanowiska

dowódca Nadkarpackiego OW i Wojsk Lądowych,
zastępca ministra obrony,
zastępca szefa SG Armii Radzieckiej

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa:

wojna wietnamska;
interwencja w Afganistanie:

katastrofa elektrowni jądrowej w Czarnobylu

Późniejsza praca

parlamentarzysta

podpis
Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego Nagroda Leninowska
Order „Za zasługi wojskowe” Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Kutuzowa I klasy (ZSRR) Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy (ZSRR) Medal „Za zasługi bojowe” Medal „Za obronę Stalingradu” Medal „Za wyzwolenie Warszawy” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „50-lecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „30 lat Armii Radzieckiej i Floty” Medal jubileuszowy „40 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „50 lat Sił Zbrojnych ZSRR”

Walentin Iwanowicz Wariennikow (ros. Валентин Иванович Варенников; ur. 15 grudnia 1923 w Krasnodarze, zm. 6 maja 2009 w Moskwie) – radziecki dowódca wojskowy, generał armii, dowódca Wojsk Lądowych – zastępca ministra obrony ZSRR, rosyjski działacz kombatancki, polityk, deputowany do Dumy Państwowej Federacji Rosyjskiej 2., 3. i 4. kadencji (1996–2007), Bohater Związku Radzieckiego (1988).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny kozackiej. W czasie II wojny światowej uczestniczył m.in. w obronie Stalingradu, bitwie o Dniepr oraz w walkach o uchwycenie i rozszerzenie przyczółka magnuszewskiego (gdzie został ranny), walkach o Warszawę, walkach w rejonie Kostrzyna nad Odrą i Berlin jako dowódca artylerii 101 gwardyjskiego pułku piechoty 35 Gwardyjskiej Dywizji Piechoty 8 Gwardyjskiej Armii. 9 maja 1945 uczestniczył w Defiladzie Zwycięstwa na Placu Czerwonym w Moskwie. Po wojnie służył w Grupie Wojsk Radzieckich w Niemczech i od 1950 w Kijowskim Okręgu Wojskowym, w 1954 ukończył Akademię Wojskową im. Frunzego. Był wysyłany na misje w czasie walk w Wietnamie i Libanie, wizytował armie Syrii, Etiopii i Angoli, uczestniczył w interwencji w Afganistanie. Dowodził jedną z armii wojsk radzieckich stacjonujących w NRD. Był dowódcą Nadkarpackiego Okręgu Wojskowego i Wojsk Lądowych oraz zastępca ministra obrony ZSRR.

W 1986 wydawał rozkazy żołnierzom skierowanym do gaszenia pożaru w elektrowni atomowej w Czarnobylu. Do 1989 sprawował funkcję pierwszego zastępcy szefa Sztabu Generalnego.

W sierpniu 1991 był jednym z liderów nieudanego puczu przeciwko Michaiłowi Gorbaczowowi. Jako jedyny z uczestników odmówił przyjęcia amnestii i zażądał procesu sądowego – w 1994 został uniewinniony.

Trzykrotnie był wybierany na deputowanego do Dumy Państwowej – niższej izby rosyjskiego parlamentu, po raz ostatni w 2003.

Awanse

[edytuj | edytuj kod]
  • sierżant (1941)
  • porucznik (1942)
  • starszy porucznik (1943)
  • kapitan (1945)
  • major (1949)
  • podpułkownik (1954)
  • generał major (1965)
  • generał porucznik (29 kwietnia 1970)
  • generał pułkownik
  • generał armii (17 lutego 1978)

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]