Weliki Presław
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Obwód | |||
Wysokość |
92 m n.p.m. | ||
Populacja • liczba ludności |
| ||
Nr kierunkowy |
0538 | ||
Kod pocztowy |
9850 | ||
Położenie na mapie Bułgarii | |||
43°10′N 26°49′E/43,166667 26,816667 | |||
Strona internetowa |
Weliki Presław (dawniej Presław, bułg. Велики Преслав) – miasto w północno-wschodniej Bułgarii w obwodzie szumeńskim. Liczy ok. 10 tys. mieszkańców.
Od 894 r. stolica Bułgarii, przeniesiona tutaj z pogańskiej Pliski, która stała się miejsciem antychrześcijańskiej rewolty księcia Włodzimierza Rasate (889–893). Na przełomie IX i X w. znaczący ośrodek administracyjny, gospodarczy i kulturalny pierwszego państwa bułgarskiego. Po sprowadzeniu przez cara Symeona I (893–927) uczniów Cyryla i Metodego powstała tutaj szkoła piśmiennicza, znana pod nazwą szkoły presławskiej. Powstały tu liczne budowle, wznoszone w stylu wzorowanym na najlepszych osiągnięciach bizantyjskich. Największym osiągnięciem jest tzw. Okrągła Cerkiew, zwana czasem Złotą - była to rotunda z dwunastoma marmurowymi kolumnami i półokrągłymi konchami symbolizującymi dwunastu apostołów. Od strony zachodniej zbudowany był natomiast trójdzielny narteks z dwiema wieżami. W mieście znajdowało się również wiele innych kościołów i klasztorów, z których najbardziej znany to Patlejna[1] (pod wezwaniem św. Pantelejmona) słynący z warsztatów produkujących ceramikę malowaną.
Po zdobyciu miasta przez wojska bizantyjskie w 972 r. miasto zostało zniszczone i już nigdy nie wróciło do poprzedniej świetności.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zdeněk Váňa: Świat dawnych Słowian. Antoni Kroh (tłum.). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1985, s. 173. ISBN 83-06-01126-0.