Wołodymyr Hrojsman

Wołodymyr Hrojsman
Володимир Гройсман
	; Wołodymyr Hrojsman podczas; wizyty w Senacie RP (2015)
Pełne imię i nazwisko	Wołodymyr Borysowycz Hrojsman
Data i miejsce urodzenia	20 stycznia 1978 ; Winnica
	Premier Ukrainy
Okres	od 14 kwietnia 2016; do 29 sierpnia 2019
Poprzednik	Arsenij Jaceniuk
Następca	Ołeksij Honczaruk
	Przewodniczący Rady Najwyższej Ukrainy
Okres	od 27 listopada 2014; do 14 kwietnia 2016
Przynależność polityczna	Blok Petra Poroszenki
Poprzednik	Ołeksandr Turczynow
Następca	Andrij Parubij
	Mer Winnicy
Okres	od 2006; do 2014
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wołodymyr Borysowycz Hrojsman, ukr. Володимир Борисович Гройсман (ur. 20 stycznia 1978 w Winnicy) – ukraiński samorządowiec i polityk, w latach 2006–2014 mer Winnicy. W 2014 wicepremier i minister w rządzie Arsenija Jaceniuka, w latach 2014–2016 przewodniczący Rady Najwyższej Ukrainy, w latach 2016–2019 premier Ukrainy.

Życiorys

Urodził się w rodzinie żydowskiego pochodzenia^[1]^[2]. Od 1992 pracował jako ślusarz. W 1994 ukończył szkołę średnią w rodzinnym mieście, po czym obejmował kierownicze stanowiska w lokalnych przedsiębiorstwach handlowych^[3]. W latach 2000–2003 studiował na kierunku prawniczym Międzyregionalnej Akademii Zarządzania Personelem.

W 2002 uzyskał mandat radnego miasta Winnicy, a od października 2005 pełnił obowiązki sekretarza rady miejskiej, rezygnując jednocześnie z pracy zawodowej. 25 listopada 2005 powierzono mu pełnienie obowiązków mera Winnicy, ostatecznie urząd objął w wyniku wyborów bezpośrednich przeprowadzonych 26 marca 2006. W wyborach w 2010 skutecznie ubiegał się o reelekcję, uzyskując 77,81% głosów jako kandydat Sumienia Ukrainy^[4]. Wcześniej, od 2005 do 2009, był członkiem Naszej Ukrainy.

W lutym 2014, po wydarzeniach Euromajdanu, mianowany wicepremierem oraz ministrem rozwoju regionalnego, budownictwa, mieszkalnictwa i służb publicznych w rządzie Arsenija Jaceniuka^[5]^[6]. Został następnie jednym z liderów Bloku Petra Poroszenki, uzyskując z ramienia tego ugrupowania w wyborach parlamentarnych z 26 października 2014 mandat posła do Rady Najwyższej^[7].

27 listopada 2014 wybrany na przewodniczącego parlamentu VIII kadencji^[8].

14 kwietnia 2016 zrezygnował z kierowania Radą Najwyższą. Został tego samego dnia, po dymisji Arsenija Jaceniuka, zatwierdzony na stanowisko premiera Ukrainy^[9]. W kwietniu 2019 odszedł z prezydenckiego ugrupowania^[10]. Założył własną partię pod nazwą Ukraińska Strategia Hrojsmana^[11], która w wyborach parlamentarnych z lipca 2019 nie przekroczyła wyborczego progu. 29 sierpnia 2019 na funkcji premiera zastąpił go Ołeksij Honczaruk.

Odznaczenia

Odznaczony m.in. Orderem „Za Zasługi” II i III stopnia^[12] oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi RP (2011^[13]).

Życie prywatne

Jest żonaty z Ołeną, ma dwie córki i syna^[3].

Przypisy

↑ The Jews of Russia and Ukraine at war. timesofisrael.com, 28 marca 2014. [dostęp 2014-11-09]. (ang.).
↑ Wołodymyr Hrojsman premierem Ukrainy. osw.waw.pl, 14 kwietnia 2016. [dostęp 2016-04-14].
↑ ^a ^b Nota biograficzna na stronie dovidka.com.ua. [dostęp 2014-11-09]. (ukr.).
↑ На выборах мэра Винницы победил Гройсман. podrobnosti.ua, 5 listopada 2010. [dostęp 2014-11-09]. (ros.).
↑ Prime Minister of Ukraine and composition of Government appointed. kmu.gov.ua, 27 lutego 2014. [dostęp 2020-04-12]. (ang.).
↑ Tomasz Bielecki: Nowy rząd Ukrainy – sylwetki kandydatów. wyborcza.pl, 27 lutego 2014. [dostęp 2014-11-09].
↑ Serwis CVK – Wybory 2014. [dostęp 2014-11-05]. (ukr.).
↑ Рада обрала нового спікера. pravda.com.ua, 27 listopada 2014. [dostęp 2014-11-27]. (ukr.).
↑ Ukraine MPs approve Volodymyr Groysman as new PM. bbc.com, 14 kwietnia 2016. [dostęp 2016-04-14]. (ang.).
↑ Prime Minister Groysman to run for parliament but not with Poroshenko’s Bloc. kyivpost.com, 23 kwietnia 2019. [dostęp 2019-05-20]. (ang.).
↑ Hrojsman przedstawił zespół z którym pójdzie na wybory. ukrinform.pl, 8 czerwca 2019. [dostęp 2019-07-23].
↑ Янукович дав ордена мерові Вінниці. news.guru.ua, 2 lipca 2012. [dostęp 2014-11-09]. (ukr.).
↑ Володимир Гройсман отримав державну нагороду Республіки Польща. myvin.com.ua, 11 listopada 2011. [dostęp 2014-11-09]. (ukr.).

Bibliografia

Володимир Борисович Гройсман. vmr.gov.ua. [dostęp 2014-11-09]. (ukr.).

[1] The Jews of Russia and Ukraine at war. timesofisrael.com, 28 marca 2014. [dostęp 2014-11-09]. (ang.).

[osw-2] Wołodymyr Hrojsman premierem Ukrainy. osw.waw.pl, 14 kwietnia 2016. [dostęp 2016-04-14].

[bio-3] Nota biograficzna na stronie dovidka.com.ua. [dostęp 2014-11-09]. (ukr.).

[4] На выборах мэра Винницы победил Гройсман. podrobnosti.ua, 5 listopada 2010. [dostęp 2014-11-09]. (ros.).

[5] Prime Minister of Ukraine and composition of Government appointed. kmu.gov.ua, 27 lutego 2014. [dostęp 2020-04-12]. (ang.).

[gw2802-6] Tomasz Bielecki: Nowy rząd Ukrainy – sylwetki kandydatów. wyborcza.pl, 27 lutego 2014. [dostęp 2014-11-09].

[7] Serwis CVK – Wybory 2014. [dostęp 2014-11-05]. (ukr.).

[8] Рада обрала нового спікера. pravda.com.ua, 27 listopada 2014. [dostęp 2014-11-27]. (ukr.).

[9] Ukraine MPs approve Volodymyr Groysman as new PM. bbc.com, 14 kwietnia 2016. [dostęp 2016-04-14]. (ang.).

[10] Prime Minister Groysman to run for parliament but not with Poroshenko’s Bloc. kyivpost.com, 23 kwietnia 2019. [dostęp 2019-05-20]. (ang.).

[11] Hrojsman przedstawił zespół z którym pójdzie na wybory. ukrinform.pl, 8 czerwca 2019. [dostęp 2019-07-23].

[12] Янукович дав ордена мерові Вінниці. news.guru.ua, 2 lipca 2012. [dostęp 2014-11-09]. (ukr.).

[13] Володимир Гройсман отримав державну нагороду Республіки Польща. myvin.com.ua, 11 listopada 2011. [dostęp 2014-11-09]. (ukr.).

[a-14] Przewodniczący Sekretariatu Generalnego.

[b-15] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Przewodniczący Rady Ministrów Ludowych.

[c-16] Hetman Rady Ministrów Ludowych.

[d-17] W latach 1922–1991 republika związkowa ZSRR.

[e-18] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Przewodniczący Rady Komisarzy Ludowych.

[f-19] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Przewodniczący Rady Ministrów.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[A]

[B]

[C]

[D]

[E]

[F]

Ukraińska Republika Ludowa (1917–1918)	Wołodymyr Wynnyczenko (1917)^[A] Dmytro Doroszenko (p.o., 1917)^[A] Wołodymyr Wynnyczenko (1917–1918)^[A] Wołodymyr Wynnyczenko (1918)^[B] Wsewołod Hołubowycz (1918)^[B]
Państwo Ukraińskie (1918)	Mykoła Sachno-Ustymowycz (p.o., 1918)^[C] Mykoła Wasyłenko (p.o., 1918)^[C] Fedir Łyzohub (1918)^[C] Serhij Herbel (1918)^[C]
Ukraińska Republika Ludowa (1918–1921)	Wołodymyr Czechiwski (1918–1919)^[B] Serhij Ostapenko (1919)^[B] Borys Martos (1919)^[B] Isaak Mazepa (1919–1920)^[B] Wiaczesław Prokopowycz (1920)^[B] Andrij Liwycki (p.o., 1920) Andrij Liwycki (1920–1921)
Zachodnioukraińska Republika Ludowa	Kost Łewycki (1918-1919) Sydir Hołubowycz (1919) Jewhen Petruszewycz (jako dyktator) (1919)
Ukraińska Socjalistyczna Republika Radziecka (1921–1991)^[D]	Christian Rakowski (1921–1923)^[E] Włas Czubar (1923–1934)^[E] Panas Lubczenko (1934–1937)^[E] Mychajło Bondarenko (1937)^[E] Mykoła Marczak (p.o., 1937–1938)^[E] Demjan Korotczenko (1938–1939)^[E] Łeonid Kornijec (1939–1944)^[E] Nikita Chruszczow (1944–1946)^[E] Nikita Chruszczow (1946–1947)^[F] Demjan Korotczenko (1947–1954)^[F] Nikifor Kalczenko (1954–1961)^[F] Wołodymyr Szczerbycki (1961–1963)^[F] Iwan Kazaniec (1963–1965)^[F] Wołodymyr Szczerbycki (1965–1972)^[F] Ołeksandr Laszko (1972–1987)^[F] Witalij Masoł (1987–1990)^[F] Witold Fokin (1990–1991)^[F]
Ukraińska Republika Ludowa na Emigracji (1920–1992)	Andrij Liwycki (1920–1921) Wiaczesław Prokopowycz (1921) Andrij Liwycki (1921) Pyłyp Pyłypczuk (1921–1922) Andrij Liwycki (1922–1926) Wiaczesław Prokopowycz (1926–1939) Ołeksandr Szulhyn (1939–1940) Andrij Jakowliw (1944–1945) Kost Pankiwski (1945–1948) Isaak Mazepa (1948–1952) Stepan Baran (1952–1953) Spyrydon Dowhal (1954) Symon Sozontiw (1954–1957) Mykoła Liwycki (1957–1967) Atanas Figol (1967–1969) Spyrydon Dowhal (1969–1972) Wasyl Fedoronczuk (1972–1974) Teofil Łeontij (1974–1980) Jarosław Rudnycki (1980–1989) Iwan Samijłenko (1989–1992)
Ukraina (od 1991)	Witold Fokin (1991–1992) Wałentyn Symonenko (p.o., 1992) Łeonid Kuczma (1992–1993) Juchym Zwiahilski (p.o., 1993–1994) Witalij Masoł (1994–1995) Jewhen Marczuk (p.o., 1995) Jewhen Marczuk (1995–1996) Pawło Łazarenko (1996–1997) Wasyl Durdyneć (p.o., 1997) Wałerij Pustowojtenko (1997–1999) Wiktor Juszczenko (1999–2001) Anatolij Kinach (2001–2002) Wiktor Janukowycz (2002–2004) Mykoła Azarow (p.o., 2004) Wiktor Janukowycz (2004–2005) Mykoła Azarow (p.o., 2005) Julia Tymoszenko (p.o., 2005) Julia Tymoszenko (2005) Jurij Jechanurow (p.o., 2005) Jurij Jechanurow (2005–2006) Wiktor Janukowycz (2006–2007) Julia Tymoszenko (2007–2010) Ołeksandr Turczynow (p.o., 2010) Mykoła Azarow (2010–2014) Serhij Arbuzow (p.o., 2014) Arsenij Jaceniuk (2014–2016) Wołodymyr Hrojsman (2016–2019) Ołeksij Honczaruk (2019–2020) Denys Szmyhal (od 2020)

W dniu powstania	Arsen Awakow Dmytro Bułatow Maksym Burbak Ludmyła Denisowa Wołodymyr Hrojsman Arsenij Jaceniuk Witalij Jarema Serhij Kwit Andrij Mochnyk Ołeh Musij Jewhen Nyszczuk Pawło Petrenko Jurij Prodan Ostap Semerak Ołeksandr Sycz Pawło Szeremeta Ołeksandr Szłapak Ihor Szwajka
Późniejsze nominacje	Wałerij Hełetej Pawło Klimkin Stepan Połtorak

W dniu powstania	Wołodymyr Hrojsman Stepan Kubiw Hennadij Zubko Wjaczesław Kyryłenko Wołodymyr Kistion Iwanna Kłympusz-Cyncadze Pawło Rozenko Arsen Awakow Lilija Hrynewycz Ołeksandr Danyluk Ihor Żdanow Pawło Klimkin Taras Kutowy Ihor Nasałyk Jewhen Nyszczuk Wołodymyr Omelan Pawło Petrenko Stepan Połtorak Andrij Rewa Ostap Semerak Jurij Steć Wadym Czernysz Ołeksandr Sajenko
Późniejsze członkowie rządu	Oksana Markarowa Iryna Friz