Yang Jingyu
| |
| generał | |
| Pełne imię i nazwisko |
Ma Shangde (chiń. upr. 马尚德; chiń. trad. 馬尚德) |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
13 lutego 1905 |
| Data i miejsce śmierci |
23 lutego 1940 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1936–1940 |
| Siły zbrojne |
Północno-Wschodnia Zjednoczona Armia Antyjapońska |
| Stanowiska |
dowódca I Korpusu |
| Główne wojny i bitwy | |
Yang Jingyu (chiń. 杨靖宇; pinyin Yáng Jìngyǔ; Ma Shangde, 马尚德; ur. 13 lutego 1905 w Queshan, zm. 23 lutego 1940 w Mengjiang) – chiński partyzant, dowódca oddziałów walczących przeciw japońskiej okupacji w Mandżurii[1][2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 13 lutego 1905 pod imieniem Ma Shangde (chiń. upr. 马尚德; chiń. trad. 馬尚德) w Queshan (w obrębie dzisiejszego Zhumadian w Henanie) w rodzinie rolnika[3].
W 1932 przybył do Mandżurii pod pseudonimem Zhang Guanyi, aby współorganizować opór przeciw japońskiej okupacji[1]. Sformował grupę partyzancką w miejscowości Panshi[3]. Od lipca 1936 był dowódcą I Korpusu Północno-Wschodniej Zjednoczonej Armii Antyjapońskiej[3]. Na czele oddziału partyzantów stoczył ponad 40 bitew w prowincji Jilin[1].
Oddział Yang Jingyu zaczął się wykruszać w lipcu 1938, gdy zdradził go oficer Cheng Bin, który przeszedł na stronę Japonii, umożliwiając Japończykom zniszczyć jego bazy zaopatrzeniowe[4]. Mimo to, w 1939 oddział przetrwał bitwę trwającą pięć dni i nocy[3]. W 1939 nieprzyjaciel zmobilizował 20-tysięczne[5], a w 1940 aż 75-tysięczne wojska przeciw Yangowi, który pod bezpośrednim dowództwem miał wówczas 300 partyzantów[6][7]. 23 lutego 1940 o 16:30[5] Yang Jingyu poległ w boju w powiecie Mengjiang[3]. Japończycy rozcięli jego brzuch, znajdując jedynie niestrawione źdźbła trawy, bawełnę i korę drzew, stwierdzając że praktycznie nie jadł przez pięć ostatnich dni[1][2]. Japoński oficer Ryuichiro Kishitani, będąc pod wrażeniem heroizmu partyzanta, nakazał go należycie pogrzebać[2][6].
Upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]
W ChRL nazywany bohaterem narodowym[1][8], wymieniany w gronie „wzorowych bohaterów” na stulecie KPCh[3]. Powiat Mengjiang, gdzie poległ Yang Jingyu, przemianowano na Jingyu[5]. W 1958 szczątki Yanga przeniesiono na specjalnie wybudowany cmentarz w Tonghua[9]; z tej okazji wieńce przysłali Mao Zedong, Liu Shaoqi, Zhou Enlai, Zhu De oraz północnokoreański premier Kim Ir Sen (Kim Il Sŏng), który jako dowódca koreańskich partyzantów współpracował z Yang Jingyu w ramach Północno-Wschodniej Zjednoczonej Armii Antyjapońskiej[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Chinese national hero Yang Jingyu [online], Xinhua, 9 czerwca 2021 [zarchiwizowane z adresu 2021-10-23] (ang.).
- ↑ a b c Party history shared by Xi: General Yang Jingyu [online], China Daily, 5 maja 2021 (ang.).
- ↑ a b c d e f Shin Yŏng-okY., 백년 분투의 영웅모범들 [online], 인터넷길림신문, 30 czerwca 2021 (kor.).
- ↑ The traitor surrendered to the enemy and betrayed Yang Jingyu and later mixed into the People's Liberation Army as an official, but his identity was revealed due to a heavy rain [online], 25 marca 2022 (ang.).
- ↑ a b c Zhang TiannanT., 杨靖宇最后的五天五夜 [online], 党史频道-人民网, 29 sierpnia 2014 (chiń.).
- ↑ a b Yang Jingyu: An anti-Japanese fighter who earned tribute from his foes [online], CGTN, 3 września 2020 (ang.).
- ↑ Art of the party: General Yang Jingyu [online], CGTN, 17 listopada 2021 (ang.).
- ↑ Liu MingtaiM., Zhang XiaominX., War hero's great-grandson signs up for poverty battle [online], China Daily, 21 października 2020 [zarchiwizowane z adresu 2020-10-25] (ang.).
- ↑ a b Zhou ShaogangS. (red.), 金日成与著名将领杨靖宇的特殊战友情 [online], Sina, 22 grudnia 2013 (chiń.).