Zaskroniec tygrysi
| Rhabdophis tigrinus[1] | |||
| (Boie, 1826) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Gatunek |
zaskroniec tygrysi | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Podgatunki[4] | |||
| |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Zaskroniec tygrysi (Rhabdophis tigrinus) – gatunek z podrodziny zaskrońcowatych (Natricinae) w rodzinie połozowatych (Colubridae).
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Zaskroniec tygrysi występuje we wschodniej Rosji (Kraj Nadmorski i Kraj Chabarowski), w Korei Północnej i Południowej, Chinach (Zhejiang, Fujian, Jiangxi, Hubei, Kuejczou, Syczuan, Gansu, Shaanxi), Wietnamie i Japonii (Yakushima, Taegashima, Kiusiu, Sikoku, Honsiu i Riukiu)[4].
Zachowanie
[edytuj | edytuj kod]Jest to jeden z nielicznych zaskrońców, które są uzbrojone w jad[4]. Toksyny tego węża nie pochodzą jednak od niego samego, ale zostają "kradzione" ofiarom gada, czyli jadowitym ropuchom japońskim. Wyjątek stanowią młode, których matka miała spory zapas nagromadzonych toksyn. Takie węże już rodzą się jadowite.
Odebrany ropuchom jad przechowywany jest przez węża w gruczołach znajdujących się w okolicy karku gada. Jadowe zęby znajdują się natomiast w głębi szczęki, przez co nazywane są zębami gardłowymi. Ukąszenie zaskrońca tygrysiego jest niebezpieczne, ale nie śmiertelne. Gad ten bowiem nie należy do agresywnych. Jedynie w przypadku obrony wąż otwiera szeroko szczęki i stara się wytrysnąć jad w oczy napastnika.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rhabdophis tigrinus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ H. Boie. Merkmale einiger japanischer Lurche. „Isis von Oken”. 19, s. 205, 1826. (niem.).
- ↑ M. Maki: A Monograph of the Snakes of Japan. Tokyo: Dai-ichi Shobō, 1931. (ang.).
- ↑ a b c P. Uetz & J. Hallermann: Rhabdophis tigrinus (Boie, 1826). The Reptile Database. [dostęp 2018-03-02]. (ang.).