Baltasar Gracián
Baltasar Gracián
Baltasar Gracián (1601–1658) – hiszpański jezuita i pisarz.
Wyrocznia podręczna (1647)
[edytuj](wyd. Lublin 1949, tłum. S. Łoś)
- Nawet w chwilach szczerości nie należy całkowicie obnażać swej duszy.
- Środków ludzkich należy używać tak, jakby nie było boskich, a boskich tak, jakby nie było ludzkich.
- Umiej dobrze wybierać – wymaga to dobrego smaku i trafności sądu. Nie wystarcza po temu ani nauka, ani rozum.
- Za naszych czasów wszystko osiągnęło swój punkt szczytowy.
- Uncja zapobiegliwości jest równa funtowi kuracji.
- Namiętności to bramy ducha.
- Wielu dlatego nie traci głowy, że jej nie mają.
- Muchos, por faltos de sentido, no le pierden. (hiszp.)
Inne
[edytuj]- Duże kęsy szczęścia wymagają zdrowego i dobrego żołądka.
- Wszyscy, którzy wyglądają na głupców, są nimi. Do tego dochodzi połowa tych, którzy na to nie wyglądają.
- Son tontos todos los que lo parecen, y la mitad de los que no lo parecen. (hiszp.)
- Źródło: Arte de ingenio
- Największym głupcem jest ten, kto sądzi, że poza nim wszyscy są głupcami.
- Przyjaźń pomnaża to, co w życiu dobre, a dzieli to, co złe. Jest jedynym lekarstwem na nieszczęście i wytchnieniem duszy.
- To, co łatwe, rób, jakby było trudne, to, co trudne, rób, jakby było łatwe.
- Trzeba mieć zawsze coś do pragnienia, by nie być nieszczęśliwym swym szczęściem.
- Źródło: Władysław Tatarkiewicz, Pisma z etyki i teorii szczęścia, wyb. Paweł Smoczyński, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1992, s. 136.
- Zdolny manifestuje ducha w zdecydowanym działaniu. Nie jest ani zimny, ani gorący.
- Źródło: „Przekrój”, wyd. 40–52, Krakowskie Wydawnictwo Prasowe, 1996, s. 28.