mieć na imię

mieć na imię (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈmʲjɛ̇ʨ̑ na‿ˈĩmʲjɛ], AS: [mʹi ̯ėć na‿ĩmʹi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• denazal.• zestr. akc.• wym. warsz.• i → j 

​

znaczenia:

fraza czasownikowa niedokonana

(1.1) posiadać, nosić jakieś imię nadane aktem urodzenia

odmiana:

(1.1) zob. mieć; „na imię” nieodm.

przykłady:

(1.1) Ten nowy sąsiad ma na imię Jacek.

składnia:

(1.1) mieć na imię + M.

kolokacje:

synonimy:

(1.1) nosić imię, nazywać się, przest. wołać kogoś

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) be called
• baskijski: (1.1) izena izan, iritzi
• duński: (1.1) hedde
• esperanto: (1.1) nomiĝi
• francuski: (1.1) s'appeler
• niemiecki: (1.1) mit Vornamen heißen
• norweski (bokmål): (1.1) hete
• rosyjski: (1.1) зва́ться
• szwedzki: (1.1) heta

źródła: