drogowiec

drogowiec (język polski)

wymowa:

IPA: [drɔˈɡɔvʲjɛt͡s], AS: [drogovʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. osoba pracująca przy budowie, naprawie lub utrzymaniu dróg

(1.2) pot. osoba specjalizująca się w budowie dróg

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	drogowiec	drogowcy
dopełniacz	drogowca	drogowców
celownik	drogowcowi	drogowcom
biernik	drogowca	drogowców
narzędnik	drogowcem	drogowcami
miejscownik	drogowcu	drogowcach
wołacz	drogowcu / podn. drogowcze	drogowcy
depr. M. i W. lm: (te) drogowce

przykłady:

(1.1) Obfite opady śniegu znowu zaskoczyły drogowców.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) daw. drożnik

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. drogownictwo n, droga ż, dróżka ż, drogówka ż

przym. drogowy, przydrożny

związki frazeologiczne:

zima zaskoczyła drogowców

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) дарожнік m

źródła: