dróżka
dróżka (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zdrobn. od: droga
- (1.2) wąska droga polna, leśna lub ogrodowa
- (1.3) daw. rel. pielgrzymka[1]
- (1.4) gw. rel. pielgrzymka do Częstochowy[2]
- (1.5) daw. szew w skarpecie lub pończosze, który idzie z tyłu od góry do pięty[2] przez łydkę[3]
- (1.6) st.pol. (później gw.) podróż, wędrówka[2]
- (1.7) gw. etn. rodzaj wzoru na pisankach[2]
- (1.8) daw. dorożka[4]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dróżka dróżki dopełniacz dróżki dróżek celownik dróżce dróżkom biernik dróżkę dróżki narzędnik dróżką dróżkami miejscownik dróżce dróżkach wołacz dróżko dróżki
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1.1-7) rzecz. droga ż, drogowiec m, podróżny mos
- (1.1-7) przym. podróżny, przydrożny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.8) Słownik języka polskiego z 1861 (tzw. Słownik wileński) określał to użycie jako błędne[3].
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: droga
- angielski: (1.2) lane
- białoruski: (1.1) дарожка ż; (1.2) дарожка ż
- esperanto: (1.2) vojeto
- jidysz: (1.2) וועגל n (wegl), וועגעלע n (wegele)
- kataloński: (1.2) sender m, sendera ż, viarany m
- rosyjski: (1.1) дорожка ż; (1.2) дорожка ż
- ukraiński: (1.1) доріжка ż; (1.2) доріжка ż
- źródła:
- ↑
Hasło „dróżka I” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Hasło „Dróżka” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 636.
- ↑ 3,0 3,1 Hasło „Dróżka” w: Słownik języka polskiego, red. Aleksander Zdanowicz i in., t. I, M. Orgelbrand, Wilno 1861, s. 255.
- ↑ Hasło „dróżka II” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
