Bochnia

Bochnia (język polski)

wymowa:

​ ​ IPA: [ˈbɔxʲɲa], AS: [boχʹńa], zjawiska fonetyczne: zmięk.• -ni…

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto powiatowe w Polsce, w województwie małopolskim; zob. też Bochnia w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Bochnia	Bochnie
dopełniacz	Bochni	Bocheń
celownik	Bochni	Bochniom
biernik	Bochnię	Bochnie
narzędnik	Bochnią	Bochniami
miejscownik	Bochni	Bochniach
wołacz	Bochnio	Bochnie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Bochni • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Bochni • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Bochni • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Bochni • mieszkaniec / mieszkanka Bochni • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Bochni • pochodzić z Bochni • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Bochni

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bochnianin m, bochnianka ż

przym. bocheński

związki frazeologiczne:

przysłowie: bez Bochni i Wieliczki nie warta Polska łojowej świeczki

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) Бохня ż
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)

źródła: