Dekalog
Dekalog (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) rel. praw. w judaizmie i chrześcijaństwie: kodeks praw moralno-religijnych przekazany Żydom przez Mojżesza na Synaju; zob. też Dekalog w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Dekalog Dekalogi dopełniacz Dekalogu Dekalogów celownik Dekalogowi Dekalogom biernik Dekalog Dekalogi narzędnik Dekalogiem Dekalogami miejscownik Dekalogu Dekalogach wołacz Dekalogu Dekalogi
- przykłady:
- (1.1) Mojżesz rozbił pierwsze tablice z Dekalogiem po grzesznym uczczeniu przez Hebrajczyków złotego cielca.
- (1.1) Staram się przestrzegać wszystkich przykazań Dekalogu.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) (nie) przestrzegać Dekalogu • zachować normy Dekalogu
- synonimy:
- (1.1) dziesięć przykazań, dziesięć przykazań Bożych; książk. dziesięcioro przykazań
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) kodeks
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. dekalogowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. decalogus < gr. δεκάλογος < gr. δέκα + λόγος (deka + logos) → dziesięć słów[1]; por. Wyj 20; Pwt 5
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) decalogue, Decalogue
- baskijski: (1.1) dekalogo, Hamar Aginduak lm
- białoruski: (1.1) дэкалог m
- duński: (1.1) dekalog w, de ti bud lm
- esperanto: (1.1) dekalogo, dek ordonoj
- fiński: (1.1) kymmenen käskyä
- francuski: (1.1) décalogue m
- hiszpański: (1.1) decálogo m
- interlingua: (1.1) decalogo
- jidysz: (1.1) די עשׂרת־הדיברות ż (di aseres-hadibres), די צען געבאָט lm (di cen gebot)
- łaciński: (1.1) decalogus m
- niemiecki: (1.1) Dekalog m
- norweski (bokmål): (1.1) dekalog m
- norweski (nynorsk): (1.1) dekalog m
- nowogrecki: (1.1) δεκάλογος m
- rosyjski: (1.1) декалог m
- słowacki: (1.1) Desatoro n, dekalóg m
- starogrecki: (1.1) δεκάλογος m
- szwedzki: (1.1) dekalogen
- włoski: (1.1) decalogo m
- źródła:
- ↑ Leksykon religioznawczy, Wydawnictwo Współczesne, Warszawa 1998, s. 58.
- ↑ Pisownia małą literą za: Hasło „dekalog” w: Bogusław Dunaj, Wielki słownik języka polskiego, Buchmann, Warszawa 2009, ISBN 978-83-7476-693-7, s. 84.
Dekalog (język niemiecki)
[edytuj]- wymowa:
-
- podział przy przenoszeniu wyrazu: De•ka•log
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) dekalog
- odmiana:
- (1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik der Dekalog dopełniacz des Dekalogs
des Dekalogescelownik dem Dekalog
dem Dekalogebiernik den Dekalog
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) rel. Zehn Gebote
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła: