czworokąt
czworokąt (język polski)
[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [t͡ʃfɔˈrɔkɔ̃nt], AS: [čforokõnt], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą • post. utr. dźw.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) geom. wielokąt mający cztery boki; do czworokątów należą m.in. trapezy, deltoidy, romby, kwadraty, prostokąty, równoległoboki; zob. też czworokąt w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik czworokąt czworokąty dopełniacz czworokąta czworokątów celownik czworokątowi czworokątom biernik czworokąt czworokąty narzędnik czworokątem czworokątami miejscownik czworokącie czworokątach wołacz czworokącie czworokąty
- przykłady:
- (1.1) W dowolnym czworokącie wpisanym w okrąg iloczyn długości przekątnych równy jest sumie iloczynów długości przeciwległych boków. (twierdzenie Ptolemeusza)
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) czworobok
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) wielokąt
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. czworokątny
- rzecz. czworokącik mrz
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) quadrilateral
- białoruski: (1.1) чатырохвугольнік m
- bułgarski: (1.1) четириъгълник m
- chorwacki: (1.1) četverokut m
- czeski: (1.1) čtyřúhelník m
- duński: (1.1) firkant w
- esperanto: (1.1) kvarlatero, kvarangulo, tetragono
- francuski: (1.1) quadrangle m
- hiszpański: (1.1) cuadrángulo m
- islandzki: (1.1) ferhyrningur m
- kazachski: (1.1) төртбұрыш
- macedoński: (1.1) четириаголник m
- niemiecki: (1.1) Viereck n
- nowogrecki: (1.1) τετράπλευρο n
- rosyjski: (1.1) четырёхугольник m
- słowacki: (1.1) štvoruholník m, spec. tetragón m
- szwedzki: (1.1) fyrkant w, tetragon w, fyrhörning w
- turecki: (1.1) dörtgen
- ukraiński: (1.1) чотирикутник m
- węgierski: (1.1) négyszög
- wilamowski: (1.1) fiyreḱ ż, fjȳreḱ ż, fiyrekk ż, fjyrek ż
- włoski: (1.1) quadrangolo m, tetragono m
- źródła: