dwuznaczny
dwuznaczny (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) zawierający dwa znaczenia, możliwy do interpretowania na dwa różne sposoby
- (1.2) wyrażający ukrytą aluzję, podtekst
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dwuznaczny dwuznaczna dwuznaczne dwuznaczni dwuznaczne dopełniacz dwuznacznego dwuznacznej dwuznacznego dwuznacznych celownik dwuznacznemu dwuznacznej dwuznacznemu dwuznacznym biernik dwuznacznego dwuznaczny dwuznaczną dwuznaczne dwuznacznych dwuznaczne narzędnik dwuznacznym dwuznaczną dwuznacznym dwuznacznymi miejscownik dwuznacznym dwuznacznej dwuznacznym dwuznacznych wołacz dwuznaczny dwuznaczna dwuznaczne dwuznaczni dwuznaczne
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) niejednoznaczny, niejasny, nieokreślony, niewyraźny, niezrozumiały, wątpliwy, delficki, pytyjski
- (1.2) pytyjski
- antonimy:
- (1.1-2) jednoznaczny
- (1.1) jasny, klarowny, dosłowny, wyraźny, zrozumiały, niewątpliwy
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dwuznaczność m, dwuznak m
- przysł. dwuznacznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) ambiguous, equivocal
- białoruski: (1.1) двухсэнсавы
- duński: (1.1) tvetydig; (1.2) tvetydig
- esperanto: (1.1) ambigua, dusignifa; (1.2) ambigua, dusignifa, dubasenca
- hiszpański: (1.1) ambiguo, equívoco
- interlingua: (1.1) ambigue
- kataloński: (1.1) ambigu
- niemiecki: (1.1) zweideutig
- norweski (bokmål): (1.2) tvetydig
- nowogrecki: (1.1) διφορούμενος
- rosyjski: (1.1) двусмысленный
- słowacki: (1.1) dvojznačný; (1.2) dvojznačný
- szwedzki: (1.1) tvetydig
- ukraiński: (1.1) двозначний
- węgierski: (1.1) kétértelmű
- źródła: