ideał
Wygląd
ideał (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) doskonałość, najwyższy cel dążeń, pragnień
- (1.2) stan rzeczy uznawany za najdoskonalszy
- (1.3) mat. podzbiór pierścienia o własnościach pozwalających na konstrukcję pierścienia ilorazowego; zob. też ideał (teoria pierścieni) w Wikipedii
- (1.4) mat. taki podzbiór półgrupy, że jeśli pomnożymy jego dowolny element przez dowolny element półgrupy, to wynik pozostanie w tym podzbiorze; zob. też Ideał (teoria półgrup) w Wikipedii
- (1.5) mat. pojęcie dualne do pojęcia filtru; zob. też Ideał (teoria mnogości) w Wikipedii
- (1.6) ideały: idealistyczne koncepcje
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
- odmiana:
- (1.1-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ideał ideały dopełniacz ideału ideałów celownik ideałowi ideałom biernik ideał ideały narzędnik ideałem ideałami miejscownik ideale ideałach wołacz ideale ideały - (2.1)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ideał ideały dopełniacz ideała ideałów celownik ideałowi ideałom biernik ideała ideałów / ideały narzędnik ideałem ideałami miejscownik ideale ideałach wołacz ideale ideały ndepr. M. i W. lm: (ci) ideałowie
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) ideał osobowy • ideał człowieka • ideał pedagoga • ideał nauczyciela • ideał pracownika
- (1.2) ideał piękna • ideał piękności • ideał moralności • ideał życia
- (1.6) mieć ideały • sprzeniewierzyć się ideałom • urzeczywistniać ideały
- synonimy:
- (1.1) najdoskonalszy okaz, probierz, wzorzec, ucieleśnienie cnót, nieskazitelność
- antonimy:
- (1.1) niedoskonałość, ułomność, niedokładność, niekonsekwencja, niedoróbka
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- chodzący ideał
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) ideal
- bułgarski: (1.1) идеал m; (1.2) идеал m
- esperanto: (1.1) idealo
- francuski: (1.1) idéal m
- hiszpański: (1.1) ideal m
- kataloński: (1.1) ideal m
- litewski: (1.1) idealas m; (1.2) idealas m
- nowogrecki: (1.1) ιδανικό n
- rosyjski: (1.1) идеал m
- ukraiński: (1.1) ідеа́л m
- węgierski: (1.1) ideál, eszmény
- wilamowski: (1.1) ideaoł; (1.2) ideaoł; (1.6) ideaoł
- źródła:
- ↑ Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.