insurekcja

insurekcja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌĩw̃suˈrɛkt͡sʲja], AS: [ĩũ̯surekcʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. powstanie zbrojne

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	insurekcja	insurekcje
dopełniacz	insurekcji	insurekcji / przest. insurekcyj
celownik	insurekcji	insurekcjom
biernik	insurekcję	insurekcje
narzędnik	insurekcją	insurekcjami
miejscownik	insurekcji	insurekcjach
wołacz	insurekcjo	insurekcje

przykłady:

(1.1) Rodzina poety ucierpiała w ramach represji po upadku insurekcji kościuszkowskiej.

składnia:

kolokacje:

(1.1) insurekcja kościuszkowska • insurekcja warszawska

synonimy:

(1.1) powstanie, rebelia, rewolta, rokosz

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) bunt

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. insurgent m

przym. insurekcyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. īnsurrēctiō < łac. īnsurgō

uwagi:

(1.1) zobacz też: bunt • powstanie • rebelia • rewolta • rokosz

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) insurrection, insurgency
• francuski: (1.1) insurrection ż
• hiszpański: (1.1) insurrección ż
• interlingua: (1.1) insurrection
• jidysz: (1.1) אויפֿשטאַנד m
• łaciński: (1.1) insurectio
• rosyjski: (1.1) восстание n
• szwedzki: (1.1) uppror n
• włoski: (1.1) insurrezione ż

źródła: