kolektywizacja
kolektywizacja (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) nadawanie czemuś formy kolektywnej[1]; zob. też kolektywizacja w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik kolektywizacja dopełniacz kolektywizacji celownik kolektywizacji biernik kolektywizację narzędnik kolektywizacją miejscownik kolektywizacji wołacz kolektywizacjo
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kolektywizacja wsi / rolnictwa • przymusowa kolektywizacja • przeprowadzać / prowadzić kolektywizację
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) prywatyzacja
- hiperonimy:
- (1.1) nacjonalizacja
- hiponimy:
- (1.1) rozkułaczanie
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kolektyw m, kolektywność ż, kolektywizowanie n, kolektywizm m, kolektywista m, kolektywistka ż
- czas. kolektywizować ndk., skolektywizować dk.
- przym. kolektywny, kolektywistyczny, kolektywizacyjny
- przysł. kolektywnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) ros. коллективизация[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) collectivization
- baskijski: (1.1) kolektibizazio
- białoruski: (1.1) калектывізацыя ż
- francuski: (1.1) collectivisation ż
- hiszpański: (1.1) colectivización ż
- kazachski: (1.1) ұжымдастыру
- litewski: (1.1) kolektyvizacija ż
- niemiecki: (1.1) Kollektivierung ż
- rosyjski: (1.1) коллективизация ż
- słowacki: (1.1) kolektivizácia ż
- słoweński: (1.1) kolektivizácia ż
- ukraiński: (1.1) колективізація ż
- źródła:
- ↑
Hasło „kolektywizacja” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Tadeusz Kuroczycki, Wojciech Ryszard Rzepka, Zapożyczenia leksykalne z rosyjskiego w polszczyźnie pisanej, Studia Rossica Posnaniensia 10, 107-115, Poznań 1978, s. 109.
