allego

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: allegā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	allegō	allegor	allegem	alleger	—	—
	2 p.	allegas	allegāris	alleges	allegēris	allegā	allegare
	3 p.	allegat	allegātur	alleget	allegētur	—	—
Plur.	1 p.	allegāmus	allegāmur	allegēmus	allegēmur	—	—
	2 p.	allegātis	allegāmini	allegētis	allegēmini	allegāte	allegamini
	3 p.	allegant	allegantur	allegent	allegentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	allegābam	allegābar	allegārem	allegārer
	2 p.	allegābas	allegabāris	allegāres	allegarēris
	3 p.	allegābat	allegabātur	allegāret	allegarētur
Plur.	1 p.	allegabāmus	allegabāmur	allegarēmus	allegarēmur
	2 p.	allegabātis	allegabamini	allegarētis	allegarēmini
	3 p.	allegābant	allegabantur	allegarent	allegarentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	allegābo	allegabor	—
	2 p.	allegābis	allegaberis	allegāto
	3 p.	allegābit	allegabitur	allegāto
Plur.	1 p.	allegabimus	allegabimur	—
	2 p.	allegabitis	allegabimini	allegatōte
	3 p.	allegabuntur	alleganto

Infīnitivus praesentis actīvi	allegāre
Infīnitivus praesentis passīvi	allegāri
Participium praesentis actīvi	allegāns
Gerundium	allegandī
Gerundivum	allegandus, -a, -um

Основа перфекта: allegāv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	allegāvī	allegāverim	allegāveram	allegāvissem	allegāverō
	2 p.	allegāvisti	allegāveris	allegāveras	allegāvisses	allegāveris
	3 p.	allegāvit	allegāverit	allegāverat	allegāvisset	allegāverit
Pl.	1 p.	allegāvimus	allegāverimus	allegāverāmus	allegāvissēmus	allegāverimus
	2 p.	allegāvistis	allegāveritis	allegāverātis	allegāvissētis	allegāveritis
	3 p.	allegāvērunt	allegāverint	allegāverant	allegāvissent	allegāverint

Infīnitivus perfecti actīvi	allegāvisse

Основа супина: allegāt-

Participium perfecti passivi	allegātus, -a, -um
Participium futuri activi	allegātūrus, -a, -um
Supinum I	allegātum
Supinum II	allegātū

allego

Глагол, первое спряжение.

Приставка: al-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. приводить в доказательство, ссылаться (на) (a. exemplum PJ; merita erga populum Su): a. se ex servitute in ingenuitatem Dig доказывать своё право на возвращение из рабства в свободное состояние. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??