Knjaževsko-srpski teatar je najstarije srpsko pozorište, osnovano u Kragujevcu 1835. godine. U svojoj skoro dva veka dugoj tradiciji postalo je jedan od najznačajnijih bastiona srpske kulture. Najveća imena srpskog glumišta započela su svoju umetničku karijeru na sceni ovog pozorišta. Danas, Teatar svoju delatnost obavlja na tri scene: Scena Joakim Vujić, Scena Ljuba Tadić i Scena Mija Aleksić. U okviru pozorišta deluje Galerija Joakim, Teatroteka, a aktivna je i izdavačka delatnost, Revija Joakim, edicija Joakimovi potomci, edicija Premijera.[2]
Iz Teatra su 1965. inicirani Susreti profesionalnih pozorišta Srbije Joakim Vujić (centralne Srbije), koji su svake godine u maju održavani u drugom od desetak gradova, sve do 2003. godine. Od 2004. godine stalan je domaćin JoakimFesta, Festivala najboljih pozorišnih predstava Srbije po tekstovima domaćih autora[3], a od oktobra 2006. godine i JoakimInterFesta, Međunarodnog pozorišnog festivala malih scena[4].
Prvi JoakimInterFest je održan u Kragujevcu, Knjaževsko-srpskom teatru od 7. do 14. oktobra 2006. godine. Na Festivalu je izvedeno trinaest predstava iz šest zemalja: Engleske, Rumunije, Slovenije, Hrvatske, Crne Gore i Srbije. Žiri je za najbolju predstavu proglasio komad Okamenjeni princ Heninga Mankela u izvođenju Malog pozorišta Duško Radović iz Beograda.
Knjaževsko-srpski teatar i Direkcija Festivala inicirali su osnivanje JoakimInterFesta sa idejom da svake godine predstave neku od esencijalnih pozorišnih vrednosti povezanih pre svega istraživačkom i inovativnom tematikom. Na dosadašnjim festivalima (prvih pet festivala) izvedena je 61 predstava i učestvovala su pozorišta iz 19 zemalja: Rusija, SAD, Velika Britanija, Italija, Španija, Danska, Rumunija, Slovačka, Poljska, Bugarska, Slovenija, Hrvatska, Makedonija, Republika Srpska, Bosna i Hercegovina, Crna Gora, Srbija, Ukrajina i Kanada.[5] Od 2010. godine JoakimInterFest je član dve međunarodne pozorišne mreže, Nove evropske pozorišne akcije NETA[6] i Međunarodne pozorišne mreže svetskih pozorišta InterAkt.[7]
Početkom 2019. godine izborom kritičara Slobodana Savića, na mesto selektora i umetničkog direktora, festival menja naziv u Joakimfest (2020). [8]
2010. - San letnje noći, tekst Vilijam Šekspir, reditelj Zoltan Puškaš, u izvođenju Ujvideki sinhaz iz Novog Sada.[13]
2011. - Crveno, po motivima romana Zovem se crvenoOrhana Pamuka u režiji Martina Kočovskog, i u produkciji NETA, Nove evropske pozorišne akcije.
2012. - Marat The Sade, izvorni rad Petera Vajsa u režiji Andraša Urbana, u izvođenju Novosadskog pozorišta (Ujvideki sinhaz).
2013. - Grebanje ili kako se ubila moja baka dramske spisateljice Tanje Šljivar u režiji Selme Spahić, u izvođenju Bosanskog narodnog pozorišta iz Zenice.
2014. - Naš razred – Tadeuš Slobođanek, režija Vladimir Milčin / NU Teatar za decu i mlade- Skopje (S.Makedonija)
2015. - Кainov ožiljak - dramatizacija Spasoja Ž. Milovanovića, po romanu Dejana Stojiljkovića i Vladimira Kecmanović, režija: Jug Radivojević / Šabačko pozorište (Srbija)
2016. - Mi smo oni na koje su nas roditelji upozoravali - Tanja Šljivar, režija: MirjanaКaranović /Bosansko narodno pozorište Zenica/Кamerni teatar 55 Zagreb (Bosna i Hercegovina/Hrvatska)
2023. - Što na podu spavaš, po istoimenom romanu Darka Cvijetića, režija Kokan Mladenović / SNP Novi Sad, Gradsko dramsko kazalište "Gavela", Narodno pozorište Sarajevo i Festival MESS
Okamenjeni princ Malog pozorišta Duško Radović iz Beograda. Reditelj, Mark van der Velden i njegovi glumci, Goran Jevtić i Ivan Tomić, uspeli su da prevaziđu pozorišni jezik, da ispričaju priču za sva vremena u kojoj učestvujemo svi mi. Otvaranje prema svetu, izolovanost od ostalog sveta, samo su povodi u okviru kojih je ekipa Okamenjenog princa našla instrumente da ispriča sopstveni život, sa i bez laži, a bez pomoći video-traka. Međunarodni žiri zahvaljuje na zadovoljstvu učestvovanja u ovakvom performansu.
Ivan Klemenc, glumac, redovni profesor na Akademiji umetnosti u Novom Sadu na predmetima mačevanje i scenski pokret, Srbija
Dragana Bošković, teatrolog iz Beograda, Srbija,
Krisa Mantaka, kostimograf, docent na Školi za likovnu umetnost u Solunu - Grčka,
Ljuboslav Majera, reditelj, profesor glume na Akademiji umetnosti u Novom Sadu i Akademiji dramske umetnosti u Banskoj Bistrici, Slovačka - Srbija,
Mirča Giculesku, književnik i pozorišni kritičar iz Bukurešta - Rumunija.
Najbolja predstava
Precizno stilizovana, stilski osmišljena, vizuelno i semantički tačna predstava u kojoj se ističe dosledna timska igra glumačke ekipe i koja drži pažnju i uvlači publiku u sebe je predstava rađena po tekstu N. V. Gogolja u režiji Horaciju Malaelea i izvođenju Teatra komedije iz Bukurešta - Revizor.
Autorski projekat Lare Jankovič u koprodukciji Kulturnog društva B-51 (Festival Eksponto) iz Ljubljane (Slovenija), predstava Kao ja. Reditelj Zijah Sokolović.
Nagradu za najbolju predstavu dobila je predstava Ćeif Mirze Fehimovića u režiji Egona Savina u produkciji Beogradskog dramskog pozorišta iz Beograda, Srbija. Predstava Ćeif je tragikomična priča o povratku čovečnosti, podsećanje na ono što osećamo i što jesmo u vremenu koje je učinilo sve da svako čulo u nama otupi. Ona nam nudi ogledalo u kome ne samo da prepoznajemo sebe već smo pozvani da tom istom ogledalu postavljamo pitanja. Ono nas razgolićuje ali tim razgolićenjem i očišćava kroz istinito svedočenje o onom što je u nama najljudskije.
Šelter scena iz Kragujevca, Srbija, predstava Deset dana kapetana Postnikova, autor Mikaelo Bornstein, reditelj Milić Jovanović. Predstava se izvodi u čast nagrađenih.
Žiri
Anastas Popdimitrov, glumac, direktor Dramsko lutkarskog pozorišta, Vraca, Bugarska (predsednik),
Slobodan Savić, pozorišni kritičar i pisac iz Beograda.
Najbolja predstava
Višnjik, Teatar Kolektiv, Mančester-London, Engleska. Predstava Višnjik, u promišljenoj režiji Aleksandra Dunđerovića, na inovativan i originalan način naglašava univerzalne vrednosti Čehovljevog teksta i smešta ih u savremeni kontekst današnjeg sveta koji je duhovnost i ljudskost pretvorio u robu na tržištu. Predstava snažnih emocija i sa jasnom porukom koju istovremeno prožimaju melanholija, ironija i cinizam.
San letnje noći u režiji Zoltana Puškaša teatra Ujvideki sinhaz iz Novog Sada. U predstavi je čarolija sna letnje noći ostvarena bez reči kroz bezbroj oblika pokreta: žestok ritam i energija.
Marat The Sade Petera Vajsa u adaptaciji i režiji Andraša Urbana odnosno izvedbi Novosadskog pozorišta (Ujvideki Szinhaz). Predstava predstavlja presek istorije novog veka obeleženog krvavim revolucijama i snažnim društvenim previranjima kroz jedinstveno izvođenje pozorišnog ansambla u kojem su režija i gluma jedno telo. Rediteljska ideja je nadgrađena snažnom i kompleksnom glumom. Ekspresivna i višeznačna, Marat The Sade je inventivan, hrabar teatarski iskorak.
U čast nagrađenih: predstava Opsada i pad Konstantinopolja 1453. (Knjaževsko-srpski teatar/Dunavfest), tekst Mihajla Kritovula u prevodu Dejana Acovića, adaptacija Gorana Markovića; učestvovanja Mirka Babića i hora Liceum.
Grebanje ili kako se ubila moja baka u izvođenju Bosanskog narodnog pozorišta iz Zenice. Snažna i vrhunska inscenijacija, uz uzbudljivi glumački doprinos izdvojile su ovu predstavu od ostalih.
Zlatko Paković, reditelj, kritičar, pisac (Srbija) –predsednik žirija
Marko Sosič, slov. pisac i reditelj – (Italija)
Isidora Rajković, glumica – (Srbija)
Najbolja predstava
“Naš razred” – Tadeuš Slobođanek, režija Vladimir Milčin / NU Teatar za decu i mlade- Skopje (S.Makedonija)
10. JoakimInterFest – 2015.
Selektor: Željko Jovanović, pozorišni kritičar
“Кainov ožiljak”- dramatizacija Spasoja Ž. Milovanovića, po romanu Dejana Stojiljkovića i Vladimira Kecmanović, režija: Jug Radivojević / Šabačko pozorište (Srbija)
“Mrešćenje šarana”- Aleksandar Popović, režija: EgonSavin / Narodno pozorište Republike Srpske (Republika Srpska, BiH)
“Pukotina”- Ivana Simić Bodrožić, dramatizacija i režija: Lajla Кaikčija /Bosansko narodno pozorište Zenica (Bosna i Hercegovina)
Dragana Varagić, glumica i profesorka (Srbija) – predsednica žirija
Pjer Valter Polic, reditelj (Nemačka)
Trajče Кacarov, dramaturg (S.Makedonija)
Najbolja predstava
“Кainov ožiljak”- dramatizacija Spasoja Ž. Milovanovića, po romanu Dejana Stojiljkovića i Vladimira Kecmanović, režija: Jug Radivojević / Šabačko pozorište (Srbija)
11. JoakimInterFest – 2016.
Selektor: Željko Jovanović, pozorišni kritičar
“Sinovi umiru prvi”- Mate Matišić, režija: Marko Misirača / Narodno pozorište Republike Srpske BanjaLuka (Republika srpska, BiH)
“San letnje noći – Vilijem Šekspir, režija: Pjer Valter Polic / Кnjaževsko-srpski teatar Кragujevac (Srbija)
“U agoniji” – po motivima Krležine istoimene drame, autorski projekat Nele Кocsis, Ozrena Grabarića i Darka Stazića / Putujuće kazalište i Scena Ribnjak Zagreb (Hrvatska)
“Nataša”- Jaroslav Pulinovic, režija: Malogrzata Sjuda /teatar “Bjalsko Bjala” (Poljska)
“Mi smo oni na koje su nas roditelji upozoravali”- Tanja Šljivar, režija: Mirjana Кaranović / Bosansko narodno pozorište Zenica/ Кamerni teatar 55 Zagreb (Bosna i Hercegovina/ Hrvatska)
Žiri:
Miloš Latinović, književnik i direktor BITEF-a (Srbija)- predsednik žirija
Goran Cvetković, reditelj i pozorišni kritičar (Srbija)
Maja Izetbegović, glumica (Bosna i Hercegovina)
Najbolja predstava
“Mi smo oni na koje su nas roditelji upozoravali”- Tanja Šljivar, režija: MirjanaКaranović /Bosansko narodno pozorište Zenica/Кamerni teatar 55 Zagreb (Bosna i Hercegovina/Hrvatska)
12. JoakimInterFest – 2017.
Selektor: Miloš Latinović, književnik i direktor BITEF-a
“Iluzije”- Ivan Viripajev, reditelj: Tatjana Mandić Rigonat / Ustanova kulture „Vuk“ (Srbija)