Gej kvart
Gej kvart (ili gej četvrt, ponekad još i gej geto) je urbana lokacija sa relativno prepoznatljivim granicama naseljena većim brojem gejeva, lezbejki, biseksualnih i transrodnih osoba. Gej kvartovi, takođe, imaju veći broj lokala, gej barova, gej sauna, restorana, noćnih klubova, knjižara itd., namenjenih LGBT mušterijama.
Gej kvartovi mogu predstavljati gej frendli oazu, siguran prostor unutar grada u kome je ispoljena homofobija ili, jednostavno, može predstavljati mesto koje naseljava veći broj LGBT osoba. Kao i druge društvene grupe u urbanom prostoru većih gradova, LGBT osobe su uspele da prilagode kvart sebi i svojim potrebama, tako da odslikava vrednosti LGBT kulture i ispunjava specifične potrebe.
Tipično, ovi kvartovi se nalaze u bogatijim i skupljim delovima grada, a odabrani su zbog estetskog ili kulturnog značaja (na primer, Nollendorfplatz, koji je danas jedan od gej kvartova u Berlinu, bio je mesto noćnog života LGBT osoba u periodu između dva rata). Međutim, gej kvartovi se mogu naći i u delovima grada naseljenim radničkom klasom ili u zapuštenim delovima grada koji su nekada bili razvijeni. U tom slučaju, porast broja LGBT osoba i LGBT radnji u zapuštenom kvartu može dovesti do poboljšanja izgleda i rejtinga tog naselja, što je fenomen poznat pod imenom gentrifikacija.
Danas, sa većim prihvatanjem LGBT osoba u društvu, gej kvartovi gube na svom značaju i menjaju imidž u odnosu na onaj koji su imali, recimo, 1970-ih godina.
Pre 1960-ih i 1970-ih nije postojao koncept LGBT zajednice i barovi su bili glavna mesta socijalizacije LGBT osoba. Ovi barovi su bili locirani unutar urbanih zona, gde je policija dozvoljavala ovakvu "devijantnu zabavu" i držala je pod jakom prismotrom. Na primer, u New Yorku nije postojala zabrana okupljanja gejeva od 1965., ali nijedna lokal u kome su se gejevi okupljali nije imao dozvolu za točenje alkohola. Policija je često pokretala racije u tim lokalima, kao što je bio slučaj sa Stonewall Innom, 27. juna, 1969. godine, kada su se LGBT osobe suprotstavile policiji u neredima koji su ostali upamćeni kao Stonewallska revolucija, što se uzima kao prekretnica u istoriji LGBT pokreta. Stonewall nije samo izmenio profil LGBT zajednice, već i dinamiku unutar same te zajednice. Desilo se premeštanje "iz barova na ulice, iz noćnog života na svetlost dana, od 'seksualne devijacije' na alternativi način života", što je bio ključan momenat u formiranju zajednice[1]. Zajednica je imala potrebu da se zaštiti od homofobičnih napada heteroseksualne populacije. Gej kvartovi su bili sigurna mesta na kojima LGBT osobe su imale koristi od života u bezbednom prostoru, gde su zaštićeni od nasilja i diskriminacije.
Gej kvartovi se mogu međusobno veoma razlikovati. Osim toga, u nekim gradovima se razvijaju manji, "satelitski" gej kvartovi. Neki gej kvartovi, zapravo, uopšte nisu kvartovi, već su zasebne urbane celine unutar grada u kome predstavljaju LGBT enklavu; primeri su: West Hollywood u L.A.-u, Wilton Manors na Floridi, De Waterkant u Cape Townu.
U nekim gradovima gej kvartovi se nalaze u srcu većeg urbanog prostora, koji ima veći broj LGBT stanovnika i stanovnica, ali koji se ne smatra gej kvartom. Na primer, Davie Village je gej kvart, koji je smešten u West Endu u Vancouveru, koji je, takođe, naseljen većim brojem LGBT osoba, ali se ne smatra gej kvartom.
Le village gai u Montrealu (bukvalno: gej selo, takođe i samo Le Village) se smatra najvećim gej kvartom po broju stanovnika i po prostoru koji zauzima, u Severnoj Americi.
Neki gradovi i odmarališta imaju imidž gej mesta zbog čega privlače veći broj LGBT osoba, primeri za to su San Francisco, Manchester, Sydney, Cape Town, Mikonos itd.
U nekim gradovima, kao što su Stokholm i Kopenhagen ne postoje gej kvartovi, delom zato što oni imaju drugačiju socijalnu dinamiku (postoji manja socijalna segregacija), ali delom i zato što su ova društva rano razvila tolerantan stav prema LGBT osobama. Međutim, i ovde postoje mesta koja su istorijski vezana za LGBT zajednicu i predstavljaju popularnije lokacije za LGBT osobe, kao što je Södermalm u Stokholmu.
- ↑ Castells, Manuel 1983. The City and the Grassroots: A Cross-Cultural Theory of Urban Social Movements. Berkeley, Los Angeles: University of California Press
.jpg)