Kaledonijski kanal
Pogled na kanal i okretni most na njemu | |
Mjesto | Highlands |
Država | Škotska |
Vrijeme gradnje | 1803. - 1847. |
Otvorenje | 1822. |
Vlasnik | Scottish Canals |
Tip građevine | kanal |
Arhitekti i izvođači radova | |
Graditelj | Thomas Telford |
Koordinate: 57°6′N 4°44′W / 57.100°N 4.733°W |
Kaledonijski kanal (engleski: Caledonian Canal) je kanal na sjeveru Škotske koji povezuje Sjeverni Atlantik sa Sjevernim morem.[1]
Kaledonijski kanal se proteže od Sjevernog Atlantika na jugozapadu duž kotline Glen Mor do sjeveroistoka i Sjevernog mora.
Još je James Watt 1773. dobio zadatak od britanske vlade da osmisli plovni kanal, povezujući niz slatkovodnih jezera; Loch Ness, Loch Oich i Loch Lochy.[1] Izgradnja je započela tek 1803. pod vodstvom Thomasa Telforda, a kanal je otvoren za plovidbu 1822., iako još nije bio potuno ni dovršen sve do 1847. Od sjeveroistočnog ulaza kod zaljeva Moray Firth do izlaza na jugozapadu kod zaljeva Loch Linnhe, ukupna dužina tog plovnog puta iznosi oko 100 km, ali je od tog prokopano umjetnih kanala u dužini od samo 37 km.[1]
Nekada je Kaledonijski kanal bio od velike ekonomske važnosti, ali danas to više nije, jer se njime služe samo manji ribarski brodovi i plovila za razonodu. Danas je on preuski (i preplitki) da bi njime mogli ploviti suvremeni oceanski brodovi.[1] Maksimalna dimenzija brodova koji mogu ploviti kanolom je 45.72 x 10.7 m. Na kanalu je izgrađeno ukupno 29 ustava koja omogućuju brodovima da premoste visinske razlike i deset mostova. Dva najveća grada su Inverness na istočnom ulazu, i Fort William na zapadnom izlazu.
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 „Caledonian Canal” (engleski). Encyclopædia Britannica. Pristupljeno 26. 11. 2014.