Prijeđi na sadržaj

Metropole Italije

Izvor: Wikipedija
Metropole Italije
Città metropolitane
Karta Italije sa pozicijom metropola
Karta Italije sa pozicijom metropola
Karta Italije sa pozicijom metropola
Država  Italija

Metropole Italije (talijanski: città metropolitane[1]) su nove administrativne jedinice Italije, kojih ima ukupno četrnaest.[1]

Nastale su kao priznanje realiteta povećane urbanizacije oko tih gradova.

Historija

[uredi | uredi kod]

Nakon donošenja zakona 7. aprila 2014. br.56 (Legge Delrio), osnovano je deset metropolitanskih gradova sa vlastitim statutom, na terenu koji se podudarao sa njihovim dotadašnjim provincijama, to su bili; Rim, Torino, Milano, Venecija, Genova, Bologna, Firenca, Bari, Napulj i Reggio Calabria.[1]

Nešto kasnije tom broju pridodano je još četiri metropolitanska grada specijalnog statusa; Cagliari, Catania, Messina i Palermo.[1] Metropolitanski gradovi su kao i Provincije Italije su drugostupanjski entiteti kojima upravljaju izabrana tijela od gradonačelnika do vijećnika po općinama uključenih u metropolitanski grad[1]

Lista metropolitanskih gradova

[uredi | uredi kod]
Metropolitanski grad Površina (km²) Stanovnika Gustoća (stan / km²) Datum Broj općina
Rim 5,352 4,336,915 810 3. april 2014 121
Milano 1,575 3,190,340 2,026 3 april 2014 133
Napulj 1,171 3,128,702 2,672 3. april 2014 92
Torino 6,829 2,293,340 336 3. april 2014 312
Palermo 5,009 1,276,525 255 4. august 2015 82
Bari 3,821 1,251,004 327 3. april 2014 41
Catania 3,574 1,116,168 312 4. august 2015 58
Firenca 3,514 1,007,435 287 3 april 2014 41
Bologna 3,702 1,005,831 271 3. april 2014 55
Genova 1,839 864,008 470 3. april 2014 67
Venecija 2,462 858,455 349 3. april 2014 44
Messina 3,266 647,477 198 4. august 2015 108
Reggio Calabria 3,183 558,959 176 3. april 2014 97
Cagliari 1,248 431,302 346 4. februar 2016 17

Povezano

[uredi | uredi kod]

Izvori

[uredi | uredi kod]
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Legge 8 giugno 1990, n. 142 (talijanski). Gwind. Pristupljeno 6. 03. 2019. 

Vanjske veze

[uredi | uredi kod]