Regia Aeronautica
Regia Aeronautica | |
---|---|
Postojanje | |
Angažovanje | |
Komandanti | |
Komandant | Kralj Italije |
Komandant 2 | Italo Balbo |
Komandant 3 | Renato Sandalli |
Regia Aeronautica (prevedeno Kraljevska ratna avijacija) bila je ratna avijacija oružanih snaga Kraljevine Italije, od 28. marta 1923. do 17. juna 1946.[1]
Službeno je osnovana dekretom kralja Vittoria Emanuela III, a prestala je postojati pod tim imenom nakon referenduma kojim je odlučeno da će Kraljevina Italija biti republika.[1] Italija je bila jedna od rijetkih država koja se mogla pohvaliti jednom od najstarijih tradicija u avijaciji. Još 1884. kopnena vojska Armija Kraljevine Italije (Regio Esercito) imala je komponentu Servizio Aeronautico, sa sjedištem u Rimu.[1] Tako da je 1911. za Talijansko-turskog rata za Libiju, Italija kao prva u svijetu upotrijebila avione za izviđanje i bombardiranje.[2]
Na razvoj talijanske avijacije utjecala je knjiga generala Giulija Douheta Il dominio dell'aria; saggio sull'arte della guerra aerea, objavljena u Rimu 1921. u kojoj se tvrdi da pobjeda u modernom ratu zavisi o ratnoj avijaciji.[1] Benito Mussolini koji je silno želio da Italija postane svjetska sila i od svog dolaska na vlast 1922. silno je ulagao u avijaciju, pa je ona od početnih stotinjak dogurala do 2600 aviona pred Drugi svjetski rat.[1]
Tokom 1930-ih Regia Aeronautica bila je uključena u svoju prvu kampanju u Abesinskom ratu 1935. godine, a nakon tog u Španjolskom građanskom ratu (1936–1939) na strani pučista Francisca Franca. U tom ratu zajedno sa pilotima Luftwaffe imali su priliku testirati taktiku i avione.[1] U to vrijeme niknulo je puno poduzeća vezanih uz aeronautiku, dok su talijanski piloti postavljali brojne rekorde: Francesco Agello 1933. brzinski, a Mario Pezzi 1938. visinski.[1]
Za Drugog svjetskog rata piloti Regie borili su se od ledenih ravnica Sovjetskog Saveza, Atlantika sve do pustinja Sjeverne Afrike, ali najviše po Mediteranu.[1] Nakon Kapitulacije Italije 8.septemba 1943. Regia se podjelila na dva dijela, većina pilota nastavila se boriti na strani Mussolinijeve Talijanske Socijalne Republike i osovinskih snaga sve do kraja rata 8. maja 1945. godine.[1] Regia Aeronautica i pored relativno velikog broja aviona je patila od brojnih slabosti, jer većina njih nije letjela zbog lošeg održavanja, pored tog ti avioni bili su inferiorni u odnosu na savezničke.[1] Iznimke u floti bili su torpedni bombarder Savoia-Marchetti SM.79 i lovački avion Macchi C.202.[2]
- Regia Aeronautica (uniforme) (en)
- Regia Aeronautica (it)