San Gimignano
San Gimignano
San Gimignano | |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 43°28′N 11°3′E / 43.467°N 11.050°E | |
| Država |  Italija
|
| Regija | Toskana |
| Provincija | Siena (SI) |
| Frazioni | Badia a Elmi, Castel San Gimignano, Pancole, San Donato, Santa Lucia, Ulignano |
| Vlast | |
| - Gradonačelnik | Andrea Marrucci |
| Površina | |
| - Ukupna | 138 km² |
| Visina | 324 m |
| Stanovništvo (30. nov. 2009) | |
| - Grad | 7770[1] |
| - Gustoća | 51 km² |
| Poštanski broj | 53037 |
| Pozivni broj | 0577 |
| Službene stranice www.comune.sangimignano | |
| Karta | |
  San Gimignano | |
San Gimignano je mali utvrđeni srednjovjekovni grad na brdašcu u Sienskoj provinciji u Toskani u središnjoj Italiji. San Gimignano je slavan po svojim tornjevima, vidljivih s nekoliko kilometara udaljenosti, zbog kojih ga zovu srednjovjekovnim Manhattanom. Gradić je 2009. imao 7770 stanovnika.[1]
San Gimignano je smješten iznad plodne riječne doline Else (Valdelsa). Leži 46 km sjevernozapadno od Siene odnosno 51 km jugozapadno od Firenze.
San Gimignano je osnovan u 3. vijeku pne. kao etrursko naselje. Prvi zapisi o San Gimignanu potječu iz 929. u kojima se navodi kao naselje kojim upravljaju biskupi iz Volterre.[2] Po lokalnoj legendi iz 10. vijeka, grad je dobio ime po biskupu Geminianu iz Modene, koji ga je obranio od Atilinih Huna. Tokom srednjeg vijeka i renesanse, San Gimignano je poput obližnjeg Certalda bio je usputna stanica na Via Francigeni, hodočasničkoj ruti prema Rimu. Grad se razvijao zahvaljujući trgovini i bogatoj poljoprednoj okolici. Na vrhuncu svog razvoja 1199. grad se osamostalio od biskupa iz Volterre i postao slobodna komuna. U San Gimignanu je oko 1238. rođena i Sveta Fina, poznata i kao Serafina. Dan njezine smrti 12. mart 1253. postao je dan grada, a njena kuća svetište Ospedale di S. Fina. Borbe i razmirice između tadašnjih političkih partija Gvelfa i Gibelina razdirala su i San Gimignano, ali se on unatoč tome razvio kao solidno uređen grad. Slavni Dante Alighieri posjetio je 8. maja 1300. San Gimignano kao gvelfski ambasador Toskane. Kuga, koja je poharala cijelu Evropu, stigla iz Firence do San Gimignana 1348. i prepolovila broj stanovnika.
Od 1354. San Gimignano je dragovoljno postao dio Republike Firence, budući da se više nije mogao samostalno braniti.[2] Od tada sve do 19. vijeka San Gimignano postao je zaboravljeni provincijski gradić, ali je od početka razvoja turizma postao velika atrakcija koju posjećuju milioni turista.
| San Gimignano | |
|---|---|
 Svjetska baština – UNESCO | |
 | |
| Italija | |
| Registriran: | 1990. (14. zasjedanje) |
| Vrsta: | kulturno dobro |
| Mjerilo: | i, iii, iv |
| Ugroženost: | no |
| Referenca: | UNESCO |
Dok su po svim drugim gradovima srednje Italije, poput Bologne ili Firence, porušena većina obrambenih tornjeva uz patricijske kuće, što zbog sukoba i ratova, što zbog naredbe gradskih vlasti, u San Gimignanu je od njih 70 opstalo 13[2] (većinom iz 13. vijeka) i danas su prepoznatljivi simbol grada.
San Gimignano ima i brojne crkve i samostane (u okolici) među kojima su bivša katedrala Collegiata i Sant'Agostino, u kojima se nalaze djela brojnih renesansnih umjetnika. U centru mjesta nalazi se Palazzo Comunale (gradska vijećnica), nekadašnje sjedište podeste. U njoj je danas muzej s djelima brojnih umjetnika kao što su Pinturicchio, Benozzo Gozzoli, Filippino Lippi, Domenico di Michelino, Pier Francesco Fiorentino i brojni drugi. Između ostalih, u muzeju se nalazi i freska Majesta Lippa Memmija. Uz Palazzo Comunale nalazi se i Torre del Podestà ili Torre Grossa (Veliki toranj) iz 1311. godine koji je visok 44 metra.
U centru San Gimignana nalaze se četiri trga: Piazza della Cisterna, Piazza Duomo (gdje je stara katedrala Collegiata), Piazza Pecori i Piazza delle Erbe. Glavne ulice su Via San Matteo i Via San Giovanni, koje se protežu do sjevera ka jugu kroz cijeli grad.
U San Gimignanu je rođen pjesnik Folgore da San Gimignano (1270–1332).
Osim po turizmu i bijelom vinu Vernaccia di San Gimignano, koje se dobiva samo od grožđa koja raste u okolici, San Gimignano je poznat i po uzgoju šafrana.
-
Pogled na San Gimignano sa tornja na Palazzo del Popolo -
Piazza del Cisterna -
Tore Chigi -
Crkva Collegiata
.jpg)
- San Gimignano – Grad prekrasnih tornjeva (en)
- Vodič kroz San Gimignano Arhivirano 2011-02-03 na Wayback Machine-u (en)
- Film o San Gimignanu
