Stolica
Ukoliko ste tražili drugi pojam, vidite članak Stolica (višeznačna odrednica).
Stolica je komad nameštaja koji služi za sedenje. Sastoji se od dela na kome se sedi, naslona i ponekad naslona za ruke. Uglavnom je stolica namenjena za jednu osobu. Stolice imaju noge (najčešće četiri) na kojima stoji deo na kome se sedi, tako da je on podignut od poda. Stolica koja nema naslon i naslon za ruke se često naziva hoklica, a stolica sa tri noge tronožac. Stolice su obično delovi nameštaja koji mogu da se pomeraju.
Stolica za više osoba se između ostalog zove kauč, sofa ili klupa. Stolica koja se nalazi u vozilu, pozorištu ili bioskopu se naziva sedište. Stolice za kampovanje mogu biti sklapajuće.
U zavisnosti od materijala od koga su naprevljene stolice mogu biti: drvene, drveno-metalne, metalne, od pruća, od bambusa, od plastike, od plastike sa metalnim nogama, tapacirane...
Kroz istoriju se funkcija stolice nije promenila, ali jeste njen dizajn koji se razvijao paralelno sa razvojem tehnologije i arhitekture. Do XVII veka u domaćinstvima običnih ljudi stolica nije imala neku veću ulogu, niti se vodilo računa o njenoj udobnosti. Isticale su se samo katedre crkvenih velikodostojnika ili aristokratije. Ljudi u srednjem veku su uglavnom radili van kuće i eventualno bi koristili za tadašnje uslove praktičnije stolice na sklapanje. Doba renesanse je između ostalog, uticalo i na uređenje doma i donelo nove dizajne stolica, uglavnom po ugledu na antiku. Razvijen je novi tip stolice na sklapanje, tzv. faldisterijuma ili savonarola stolice, posebno popularne u Firenci i Veneciji. Pravljena je od orahovog drveta, imala je ukrštene nogare i bila ukrašena rezbarijom i pozlatom. Radi udobnosti, sedište je bilo presvučeno plišem ili kožom, a koristili su se i jastučići. Međutim i tada i sve do XIX veka, više pažnje se posvećivalo dizajnu nego udobnosti. Stolice su izrađivane isključivo od drveta. U XX veku se javila potreba modernog čoveka za udobnošću, kako u kancelariji, tako i u neformalnim situacijama, što je dovelo do razvoja industrijskog dizajna. To je donelo pojednostavljivanje njihove forme i strukture i započela je masovna proizvodnja. U XIX veku izdvajaju se stolice proizvedene u fabrici Tonet (Thonet), a u XX veku stolica od šperploče Čarlsa i Rej Imsa (Charles & Ray Eames), Alvar Altova (Alvar Aalto) stolica broj 41, Ero Sarinenova (Eero Saarinen) stolice od plastike i aluminijuma i Ero Arnianov (Eero Arnio) dizajn stolica u obliku šupljih sfera od fiberglasa i poliestera.[1]
Stolica je predstavljala i inspiraciju umetnika, kako nekada, tako i modernih. U Novom Sadu je 5. decembra 2008. bila predstavljena multimedijalna izložba akademskog vajara Vukašina Gikića gde je predstavljeno deset skulptura stolica, gde su posetioci mogli ne samo da vide ova neobična dela, već i da ih isprobaju.[2] Erik Ku, dizajner sa Tajvana, osmislio je stolicu iz delova koji su u obliku slova koja čine reč „chair“ (engl. chair znači „stolica“).[3]
- ↑ Portal građevinske industrije /građevinarstvo.rs/: „Stolica“ Tijana Jovanović-Petrović, datum: 25.9.2007.
- ↑ „Virtualni grad: „Stolice Vukašina Gikića“”. Arhivirano iz originala na datum 2010-02-12. Pristupljeno 2011-02-24.
- ↑ Domino magazin: „Stolica - napravljena od slova chair“, datum: 2.6.2009.
 | U Wikimedijinoj ostavi nalazi se članak na temu: Chairs |
 | Potražite izraz stolica u W(j)ečniku, slobodnom rječniku. |