Ulvila
Ulvila
| |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 61°26′N 21°54′E / 61.433°N 21.900°E | |
| Država |  Finska
|
| Regija | Satakunta |
| Vlast | |
| - gradonačelnik | Arto Saarinen |
| Površina | |
| - Ukupna | 400.7 km²[1] |
| Stanovništvo (2014.) | |
| - Područje utjecaja | 13,322[1] |
| - Gustoća područja utjecaja | 33.2 stan. / km²[1] |
| Vremenska zona | UTC+2 (UTC+3) |
| Službene stranice www.ulvila | |
| Karta | |
  Ulvila | |
Ulvila (švedski: Ulvsby) je grad i općina na jugozapadu Finske od 13,322 stanovnika.[1]
Ulvila leži u Regiji Satakunta, duž obala rijeke Kokemäenjoki udaljena samo 9 km istočno od administrativnog centra regije Porija, 140 km od Turkua i 240 km sjeverozapadno od glavnog grada države Helsinkija.[2]
Ulvila je u Finskoj poznata po svojoj slavnoj i dugoj historiji, jer je već u srednjem vijeku bila važno hanzeatsko trgovište, koje je status grada dobilo 1365, iako ima nekih dokumenata u kojima se ona navodi kao grad čak i prije tog.[2]
Ulvila je pored Turkua i Porvooa - jedan od najstarijih finskih gradova.[2]
Tokom srednjeg vijeka u Finskoj je osnovano svega šest gradova, to su bili; Turku 1290, Porvoo 1347 , Ulvila 1365., Viipuri 1403 (on je tada pripadao Finskoj), Rauma 1442 i Naantali 1443.[3]
Ulvila je povelju o statusu grada dobila od švedskog kralja Alberta od Mecklenburga 7. februara 1365.[3] To je bio smišljeni čin Stockholma, koji je na taj način Ulvili dodjelio monopol u trgovini po Botnijskom zaljevu; istovremeno je provođena blokada karelijskih brodova na njihovoj plovidbi po Botnijskom zaljevu na ruti za Tallinn.[3]
Ulvila je za srednjeg vijeka zapravo bila najsjeverniji grad čitavog švedskog imperija, i stoga izuzetna važna za carstvo, pogotovo za trgovinu po Botnijskom zaljevu. Njen položaj na ušću rijeke Kokemäenjoki omogućavao joj je i dobre veze sa unutrašnjošću zemlje, pa je u prvo vrijeme grad cvao.[3] To je trajalo sve do 16. vijeka kad je švedski kralj Gustav Vasa zaželio trgovinu u Finskoj koncentrirati u tri grada Turkuu, Viipuriju i Helsinkiju.[3] Zbog toga je 1550. naredio da se građani Ulvile presele u Helsinki i napuste svoj grad, ta mjera nije dugo potrajala, jer je već 1557. dozvoljeno da se oni koji to žele mogu vratiti u stare domove.[3]
Kako jednu nevolju slijedi gotovo po pravilu i druga, i to veća, a to je bilo izostatičko podizanje tla, koje je ulvilsku luku učinilo preplitkom za velike brodova. Tadašnji švedski guverner Finske vojvoda Johan naredio je 1558. da se građani Ulvile presele 7 km bliže novom ušću rijeke, tako je nastao Pori.[3] Nakon tog je Ulvila opustila, i izgubila status grada, ponovno ga je dobila 1. januara 2000., kao počast dugoj i slavnoj historiji grada, ali i zbog njegove nove pozicije kao aktera suvremenog razvoja.[3]
Najveća znamenitost Ulvile je njena srednjovjekovna kamena crkva sv.Olafa, koja još uvijek služi svrsi. Pored nje tu su i ostatci druge još starije (prvobitne) crkve, udaljeni 1,5 km na lokalitetu Liikistö.[2]
Nova znamenitost grada je vijećnica, proširena 1992.[2]
U Ulvili najviše ljudi radi u administraciji i uslugama, njih 61.0 %, u industriji radi 34.0 %, a poljoprivredom i šumarstvom se bavi 3.5 % stanovnika.[2] Najpoznatiji industrijski pogon grada je Friitala, koja se bavi kožom i kožnom galanterijom. Njena stara tvornica je danas pretvorena u muzej koji je jedna od turističkih atrakcija grada.[2]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 „Finland: Satakunta” (engleski). City population. Pristupljeno 04. 12. 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 „Ulvila in a nutshell” (engleski). Ulvilan kapunki. Pristupljeno 05. 12. 2015.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 „A History of Ulvila - briefly” (engleski). Ulvilan kapunki. Pristupljeno 05. 12. 2015.
- Službene stranice grada Ulvila Arhivirano 2018-05-02 na Wayback Machine-u (fi)