Alfonso I od Aragona
| Alfonso I od Aragona | |
|---|---|
.jpg) Portret Alfonsa I od Aragona Fransiska Pradilje iz 1879. godine u Saragosi | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Alfonso Sančez |
| Datum rođenja | 1073. |
| Mesto rođenja | Haka, Kraljevina Aragon |
| Datum smrti | 7. septembar 1134. (60/61 god.) |
| Mesto smrti | Ueska, Kraljevina Aragon |
| Porodica | |
| Supružnik | Uraka I od Leona |
| Potomstvo | nema |
| Roditelji | Sančo Ramirez od Aragona Felicia of Roucy |
| Dinastija | Himenez |
| Kralj Aragona | |
| Period | 1104. - 1134. |
| Prethodnik | Pedro I od Aragona |
| Naslednik | Ramiro II od Aragona |
| Kralj Navare | |
| Period | 1104. - 1134. |
| Prethodnik | Pedro I od Aragona |
| Naslednik | Garsija Ramirez od Navare |
Alfonso I od Aragona,[1][2] poznat kao Alfonso I Borac (1073, Haka - 7. septembar 1134, Ueska) je bio kralj Aragona i Navare (1104—1134) [1] [2] iz dinastije Himenez.
Bio je sin kralja Aragona i Navare Sanča Ramireza.
Na prestolu Aragona i Navare je nasledio brata Petra [2].
Aragon u užem smislu predstavljao je jedan od ekonomski najzaostalijih delova Španije. Bio je tipično feudalna oblast, gde je seljaštvo bilo potpuno zavisno od feudalnih posednika. Feudalci su imali pravo da ubiju i osakate seljake. Seljaci su bili bez ikakve sudske zaštite od njihove samovolje. U Aragonu su seljaci morali da, pored uobičajenih kmetovskih obaveza, snose i niz drugih, takozvanih rđavih običaja (malos usos). Senior bi zauzeo čitavo imanje seljaka, ako bi ovaj umro bez dece, i veliki deo nasledstva ako bi ostala za njim deca. Od seljaka su uzimane naročite globe za prekršaj bračne vernosti, u slučaju požara na posedu seniora itd. U rđave običaje spada i pravo prve noći, nasilno uzimanje dojkinja i niz drugih obaveza. Feudalci su se odlikovali znatnom samostalnošću i vršili su ogroman uticaj na političko uređenje države. Oni su međusobno sklapali saveze, mogli su da kralju objave rat, sami su birali i zbacivali kralja. Bili su oslobođeni svih dažbina. Ovde mi vidimo punu vlast feudalaca, među kojima su se razlikovali krupni — rikos ombres, srednji i sitni — hidalgo. Niže plemstvo bilo je potpuno zavisno od višeg. U samom Aragonu gradovi su bili ekonomski slabi i nisu imali političkog uticaja [3].
Godine 1118. osvojio je Saragosu i na taj način gotovo udvostručio područje Aragona [1].
Umro je 7. septembra 1134. godine u Ueski, bez dece, pa ga je na prestolu Aragona nasledio brat Ramiro, a na prestolu Navare njegov daleki rođak Garsija Ramirez [2].
Porodično stablo
[uredi | uredi izvor]| 2. Sančo Ramirez od Aragona | ||||||||||||||||
| 1. Alfonso I od Aragona | ||||||||||||||||
| 3. Felicia of Roucy | ||||||||||||||||
Izvori
[uredi | uredi izvor]- ^ a b v Pejnter 1997, str. 225.
- ^ a b v g Pejnter 1997, str. 558.
- ^ Udaljcov, Kosminski & Vajnštajn 1950, str. 311.
Literatura
[uredi | uredi izvor]- Pejnter, Sidni (1997). Istorija srednjeg veka (284-1500). Beograd: Clio.
- Udaljcov, A. D.; Kosminski, J. A.; Vajnštajn, O. L. (1950). Istorija srednjeg veka II. Beograd.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
